SPECIALS

#15 Tamales Taart uit El Salvador

Ik heb het recept voor deze tamales pie al eens eerder gemaakt, maar ik heb geen idee wat er met de foto's is gebeurt. Dus dan zit er niets anders op om het nog een keer te maken. 

 

Ik heb het recept van King Arthur Flour, maar ik heb wat aanpassingen gedaan om het vegan te maken. Ik heb de kip vervangen door plantaardige stukjes van Vivera en de melk door rijstroom van Alpro. 

 

Al met al gaf Gijs het een 8! 


0 Berichten

Zwarte Cross

Door een collega/vriend raakte ik geïnteresseerd in de Zwarte Cross, een festijn in het gebied van de tukkers in het oosten van het land. Hij ging er al jaren met veel plezier heen en beweerde zelfs dat het leuker zou zijn dan mijn Mighty Sounds Festival. Natuurlijk ben ik niet te beroerd om dat te testen en samen met mijn vaste groep festivalvriendjes gingen we op pad. 

 

Een deel van ons gaat met de auto en zijn zo lief om onze tent alvast mee te nemen, het grootste deel gaat met de trein. Het lijkt wel een wereldreis en we moeten honderd keer overstappen. We hebben speciaal voor dit avontuur een lading vouwfietsen gekocht en vanaf station Lichtervoorde-Groenlo klappen we deze bad-boys uit en fietsen naar de camping. Het is net een carnavalsoptocht en in mijn hoofd (en soms luidkeels daarbuiten) speelt een circusmuziekje af. Vooral wanneer de trappers er af vliegen en mijn zadel naar beneden stort voel ik me een echte clown... 

Als we op de camping aankomen (ik kan me echt niet herinneren welke dit was) staan onze tenten al op ons te wachten, super chill! Onze fietsen smijten we van ons af, we gaan de rest van de tijd mooi met de partykar die de campingeigenaar gebruikt om festivalgangers van en naar de Zwarte Cross te krijgen.

 

Dit weekend zal het echt pokkenweer gaan worden. Een aantal optredens wordt zelfs gecanceld, we hebben wat dat betreft echt het verkeerde jaar gekozen... 

 

Heel eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het anders erg leuk had gevonden. Ik vond de mensen ongezellig en soms zelf hinderlijk. Gijs werd zelfs 'aangesproken' op zijn accent, want blijkbaar hebben mensen uit de randstad hier niets te zoeken. 

 

Het concept vind ik heel tof en ik heb tussen de horror-buien door ook nog wel van de motorcross enzo kunnen genieten. Maar de prijzen zijn echt belachelijk en voordat je met je biertje de rij weer uit bent kan je weer achteraan sluiten. Ik ben wel een beetje fan van tante Rikie, die wordt omschreven als de geestelijk leider van de Zwarte Cross. 

 

Op de laatste avond ben ik mijn portemonnee verloren, echt heel zuur want ik kon niet eens mijn OV-chipkaart meer opladen voor de terugreis. Gelukkig konden mijn vriendjes dit voorschieten, maar ik had er wel een klein beetje de pleuris over in. Wonder boven wonder kreeg ik de volgende dag een telefoontje van de politie van Lichtervoorde. Mijn portemonnee was terecht. Ik werd overhoord en moest alles noemen wat er in zat, maar binnen een week kreeg ik het ding toegestuurd, echt super! Zelfs de €50,- zat er nog in! Ik heb nog proberen te achterhalen wie hem had gevonden zodat ik een bloemetje of iets kon sturen, maar dat wilden ze niet zeggen. Ik denk dat het de arme taxi-chauffeur is die ons, met één straalbezopen persoon (ik was het niet), terug naar de camping heeft gebracht. 

 

Maar toch is er geen enkel festival leuker dan Mighty Sounds!!!!!

Previous: Ribeira Grande

0 Berichten

Ljubljana take 2!

5 tot 12 augustus 2018

Deze zomer hebben we een aantal vrienden besloten om het niet alleen bij Mighty Sounds Festival te laten, maar ook naar Slovenië te gaan voor Punk Rock Holiday. Dit festival stond al een tijdje op mijn radar, maar het kwam er niet van...tot nu!

 

 Wil je de eerdere posts over Ljubljana lezen klik dan hier en hier... 

 

Wil je meer lezen over Punk Rock Holiday klik dan hier... 

 

Veel te vroeg vertrekken we vanuit huis met een taxi-busje dat we van tevoren hebben geregeld. We leren het nog wel eens! Met zijn zessen rijden we nog in het donker naar Schiphol voor een belachelijk vroege vlucht naar Ljubljana. 

 

Na een korte vlucht staan we al weer aan de grond. Het is mijn tweede keer in Ljubljana en ik heb er zin in. Nadat we even staan bakkeleien op het vliegveld besluiten we weer te kiezen voor een taxibusje  dat ons allemaal naar het hostel brengt. 

Een deel van ons verblijft in Hostel Celica Art, dat in het supertoffe Metelkova ligt. Metelkova is een gekraakt terrein in het centrum van Ljubljana. Het zit vol met kunst, van streetart tot sculpturen. Ik zou me hier uren kunnen vermaken met foto's maken. 

 

Hostel Celica Art zelf is ook awesome. Het is een oude gevangenis die is omgetoverd tot een hip hostel. Elke oude cel is een kamer geworden die door een kunstenaar onder handen is genomen. Ik sta te trappelen van enthousiasme als ik de kamer van mij en Gijs zie... 

 

Onze cel is nummer 116 en is ontworpen door Irena Brunec. Het moet een oog voorstellen (uhm hier kwam ik pas na ons verblijf achter), met de vorm op de grond en een ontzettend toffe ronde hoogslaper die de iris voorstelt. De muren zijn lichtblauw met een wolken patroon waar je vrouwelijke vormen in kunt ontdekken! Ik ben fan! 

 

Het personeel is vriendelijk en het ontbijt is prima. En het is ook wel prettig dat er een bar bij het hostel zit waar je nog even een drankje kunt doen (die in die emmer met hele  lange rietjes!) voordat je je cel inrolt. Mocht ik nog eens in Ljubljana terecht komen, dan zou ik zeker weer in dit hostel willen verblijven, ook is het wat prijziger dan waar ik normaal voor kies. 

 

 

 

Snel na het inchecken besluiten we dat het tijd is om het centrum te verkennen. Het is ongeveer een kwartier lopen van het hostel naar het centrum. Hier proberen we zes meningen te combineren tot een besluit, maar dit is nogal een opgave. We drinken wel wat biertjes, maar het is al snel tijd om op te splitsen, anders draaien we elkaars nek om. Ik geef het ontzettend vroege opstaan de schuld. 

 

Gijs en ik zijn al eens in Ljubljana geweest en ik heb niet de behoefte om bijvoorbeeld weer bij het kasteel te gaan kijken. Ik wil lekker door het centrum waggelen, de sfeer proeven en natuurlijk biertjes doen. Gooi en nog een pizza tussendoor en zo kom ik de dag wel door. 

 

Helaas ben ik niet echt in een goed humeur, ik heb nog steeds last van mijn hersenschudding en ben al vroeg gesloopt. Daarnaast is één van mijn katten al drie dagen niet thuis gekomen en voelde het ontzettend kut om weg te gaan terwijl ik niet wist waar hij uithing. Normaal gesproken komt hij gewoon braaf elke dag thuis. Hij is niet zo een avonturier. Ondertussen krijg ik via Facebook steeds berichtjes dat hij ergens is gezien (of gebitch dat ik hem niet naar buiten had moeten laten, mensen moeten ook echt overal een mening over geven). Gelukkig krijg ik de volgende dag een appje dat meneer weer op is komen dagen. Ik moet een beetje huilen van blijdschap. 

Ondertussen ben ik kapot en ga mijn ronde hoogslaper in. De rest van de groep gaat nog even los in Metelkova, maar ook zij maken het niet super laat, we hebben nog een festival in het vooruitzicht. 

 

Metelkova was vroeger het militaire hoofdkwartier van Slovenië, toen het nog onderdeel van Joegoslavië was. Nadat de onafhankelijkheid werd verklaart in 1991 werd het gekraakt en gebruikt voor artistieke doeleinden en een jeugdcentrum. 

 

Je kunt er tegenwoordig van alles vinden, van concertjes, tot tentoonstellingen, maar je kunt er ook gewoon een biertje drinken.

 

Meer zien van Metelkova? Klik dan hier voor de fotogallerij...

Na het festival verblijven we een nacht in Kranj een stad die dichter bij het vliegveld ligt dan Ljubljana zelf. Het verblijf heet Cukrarna Guest Accommodation en is een opgeknapt huis uit de 17e eeuw. Het inchecken duurde ontzettend lang (en ik wilde zo ontzettend graag een 'echte' douche nemen),  maar verder was het een prima verblijf.

 

Echter is er in dit deel van de stad maar weinig vega eten en dit werd wel een issue. Er was geen moer open, het enige waar we iets zonder vlees konden halen was een toko waar ze pizza punten verkopen en een supermarkt. We hebben ook nog even een biertje proberen te doen bij een bar, maar hier duurde het zo lang voordat we geholpen werden dat we maar weer weg zijn gegaan...

Punk Rock Holiday Slovenië

Augustus 2018

Punk Rock Holiday stond al een tijdje op ons lijstje, maar telkens kwam het er niet van. Eindelijk past het in onze agenda en hebben we ook nog eens een zooitje vrienden zo ver weten te krijgen dat ze met ons mee gaan naar Slovenië. Eerst maken we een uitstapje naar Ljubljana! 

 

Het festival zelf is in Tolmin, in het westen van Slovenië, vlak bij de Italiaanse grens. Van de line-up ben ik niet echt onder de indruk, maar je gaat natuurlijk niet naar een festival voor de muziek... 

 

Vanaf Ljubljana besluiten we een taxibusje te regelen, wat achteraf niet echt een strak plan is. Twee van de zes passagiers staan al snel op standje wagenziekte en zijn erg ongelukkig als we over de slingerende bergweggetjes rijden. Als we afgezet worden op een parkeerplaats in Tolmin kunnen ze even een beetje bijkomen. Arme stakkers. 

Met kilo's spullen op onze rug lopen we over de velden naar het kampeerterrein. Het is bloedheet en ik ben niet de enige die af en toe het idee heeft dat ik van mijn stokje ga. Gijs was één van de stakkers met wagenziekte, dus ik probeer zo veel mogelijk van zijn rommel ook mee te sjouwen. 

 

Als je dan eenmaal op het terrein bent is het ook wel erg mooi, zo tussen de bergen. We zetten zo snel mogelijk onze tenten op, wat best lastig is met alle stenen in de grond. Er buigen heel wat haringen krom dit weekend... 

 

Dan is het tijd om onze nieuwe omgeving te verkennen. Als we een beetje rondlopen zien we al snel het helder blauwe water, misschien wel de belangrijkste reden waarom dit festival me zo aansprak. 

Eerst gaan we verder met het terrein verkennen. Het lijkt echt een doolhof, maar je krijgt het snel door. We  halen de vuilniszakken op, die je aan het eind van het festival weer vol kunt inleveren zodat de omgeving schoon blijft. We kijken rond bij de eettentjes en dit bevalt ons wel. Gijs verorbert gelijk een seitan kebab en piept gelijk dat ik dat thuis ook maar moet gaan maken. 

 

Er zijn twee podia op het terrein. De eerste staat bij het water en hier zijn overdag de optredens. 's Avonds schakelen ze over naar het tweede, grote podium. Zo kun je moeilijk bands missen. Toch hebben wij het voor elkaar gekregen om in het hele weekend maar één band te gaan bekijken, Voodo Glow Skuls. We hebben er wel vaker een handje van, om alle optredens aan ons voorbij te laten gaan, maar dit is wel heel erg. We hadden net zo goed op een ander moment op  deze camping kunnen gaan chillen. 

Eigenlijk hangen we het hele weekend aan het water, maar het is echt heerlijk! En ook zo ontzettend mooi. Pas op de laatste dag ontdekken we hoe leuk het is om je met de stroom mee te laten voeren en zo alle opblaasdieren (en meer) van de andere Punk Rock Holiday-ers te bekijken. 

 

Je boodschapjes doe je bij de supermarkt even verderop. Die zijn al helemaal op de festivalgangers voorbereid. Als je zin hebt  kun je nog het dorpje zelf ingaan, maar dit heb ik zelf niet gedaan. 

 

Het was heerlijk, maar als ik eerlijk ben vond ik het festival zelf niet echt boeien. De vuilniszakkenregel was nogal overdreven. Ze gingen ook echt de zakken open maken om te kijken of alles goed was gescheiden, anders kreeg je de borg niet terug. Daarnaast waren de prijzen veel hoger dan ik gewend ben op Mighty Sounds, maar dat is misschien niet helemaal eerlijk. Je kan eigenlijk een festival in Tsjechië niet vergelijken met een festival in Slovenië. Als laatste was ik niet bepaalt gecharmeerd van de toiletten. Deze waren er smerig en stonden niet echt op een logische plek, namelijk in de volle zon. De hele dag kwamen er kokhalsende mensen uit. Gelukkig was de dixie vlak bij het water behoorlijk schoon, maar nog steeds bloedheet. 

0 Berichten

#14 Mansaf uit Jordanië

De vorige keer dat ik dit recept heb gemaakt, vonden Gijs en ik het beide erg saai. Omdat het gerecht op zich me wel aanspreekt heb ik het nog een poging gegeven, maar opnieuw vond ik het weinig smaak hebben. De kruidige rijst vond ik overigens wel lekker. Ik heb het recept van de site Barbara's Kookdagboek gebruikt, maar zoals altijd heb ik wat moeite met het volgen van het recept. Zo heb ik de aubergine niet gebruikt (ik had ze wel gekocht, maarrrrr ik heb ze laten verpieteren) en de yoghurt saus heb ik weg gelaten omdat ik nog geen fan ben van de veganistische yoghurtjes die ik geproefd heb. 

0 Berichten

BrainShake

Ik vind mezelf ook heel zielig
Ik vind mezelf ook heel zielig

 

Het is stil geweest de afgelopen maanden en ik zou willen dat ik daar een toffe reden voor had. Bijvoorbeeld omdat ik in een afgelegen gebied zat zonder internet,  op een verre reis was waar ik het zo druk had dat ik absoluut geen tijd aan dit blogje kon besteden. Helaas, de reden achter mijn afwezigheid is iets minder interessant. Ik ben uitgegleden bij een concertje en een behoorlijke hersenschudding opgelopen. Het positieve hieraan is wel dat ik bevestigd heb gekregen dat ik echt hersens heb. Inmiddels gaat het stukken beter en ik merk nog steeds dat er vooruitgang in zit. Ik ben nog steeds snel moe en heb vaak hoofdpijn, dus we blijven het lekker rustig aan doen. 

0 Berichten

#13. Koshari uit Egypte

Na het Vietnamese fiasco was ik even klaar met het uitproberen van nieuwe recepten. Toch gaan we vol frisse moed weer verder met onze nummer 13: Egypte. Ik heb eerst van alles over Mezze uitgezocht, omdat dit me wel erg lekker lijkt. Maar ik zag gelijk al op tegen de hoeveelheid werk die hier weer bij komt kijken. Duizend kleine hapjes... 

 

Uiteindelijk heb ik deze plannen weer geschrapt en heb ik een ander gerecht uitgezocht, Koshari. Een combinatie van rijst, pasta en linzen, met een pittige tomatensaus. 

 

De Gijs score: 8.5

 

 

Ingrediënten: 

 

Voor de saus

1 grote ui

2 geperste knoflooktenen

1 blik tomatenpuree

2 theelepels paprikapoeder

1/4 theelepel kaneel 

1/4 theelepel nootmuskaat 

1/4 theelepel komijnzaad 

1/4 theelepel kardemom

1/4 theelepel chilivlokken

Zout en peper

 

Voor de Koshari: 

1 kop rijs (naar keuze)

1 kop bruine linzen 

1 kop macaroni 

2 koppen groentebouillon

2 grof gehakte knoflooktenen 

2 laurierblaadjes

Zout

Spoel de linzen af en kook 20 minuten in water met de laurierbladeren en grove stukken knoflook. Snijd de grote uit in snippers en bak een minuut of 7 in een grote koekenpan. Doe de knoflook hierbij en bak tot de ui bruin wordt. Doe vervolgens de tomatenpuree en kruiden hier bij en laat 20 minuten op een laag vuur pruttelen. 

 

Doe de rijst met twee kopjes bouillon in een pan en kook dit in ongeveer 15 minuten gaar. Kook de macaroni volgens de verpakking. 

 

Als de linzen 20 minuten gekookt hebben haal je de knoflook en laurierbladeren ertussenuit. Meng dit met de macaroni en rijst. Vervolgens schep je de saus over het mengsel. Je hebt niet veel saus nodig!  Serveer eventueel met wat gebakken uitjes :) 

0 Berichten

#12 Vietnam Fail

Pfff ik had zo een zin om de recepten die ik uit heb gekozen voor Vietnam uit te proberen. Maar ze zijn gewoon (keihard) mislukt. Als eerste ging ik aan de slag met de loempia's, met doorzichtige rijstvelletjes. Ik zou zweren dat ik een salade in een stuk plastic zat te eten. Ik heb zelfs op de verpakking gecheckt of ik niet een verpakking had meegenomen. 

 

Ik had gelukkig nog een back-up recept. De Vietnamese Pho (soep). Ik ben twee en een half uur bezig geweest. Het smaakte naar water. Ik ben serieus twee en een half uur bezig geweest om water klaar te maken. TWEE EN EEN HALF UUR VOOR GEKOOKT WATER!!!!

 

Ik was/ben woest en ik weet niet of ik Vietnam op de lijst plaats voor een herkansing. Mocht ik er ooit terecht komen, neem ik zeker zakjes instant noedels mee!

0 Berichten

Derk Bolt - Ontvoerd

De presentator van het tv-programma Spoorloos werd in de zomer van 2017 gegijzeld in Colombia, samen met zijn collega. Op het journaal heb je het vast voorbij zien komen. Gelukkig duurde de ontvoering relatief kort en waren de twee snel weer op 'vrije' voeten. 

 

Derk is in de pen geklommen en heeft de belevenissen vast gelegd in het boek Ontvoerd. Een aagje zoals ik wil natuurlijk weten wat er gebeurt is, aan de andere kant van het tv scherm. Derk schrijft prettig, eigenlijk net zoals hij spreekt. Ik hoorde zijn stem terwijl ik door de pagina's vloog. Het is geen literair hoogstandje, maar dat hoeft ook niet. Dit is het verhaal zoals hij het beleeft heeft. Het is eerlijk, en toch ook spannend al weet je in principe al hoe het afloopt. 

 

Ik heb gezien dat hij meerdere boeken heeft geschreven. Die staan ook gelijk op mijn verlanglijstje! 

0 Berichten

#11 Matoke uit Uganda

We zijn weer eens in Afrika! Dit keer landen we in Uganda, ook zo een land waar ik echt niet van weet wat ik moet verwachten. Ik heb het eerste het beste recept gepakt dat ik kon vinden. Dit was een toevalstreffer, het was heerlijk! De Gijs score: Een 8.7!

 

 

 

 

 

Ingrediënten: 

- 8 plantains

- 1 ui, gesnipperd 

- 2 tomaten, in blokjes 

- 1 paprika (volgens het oorspronkelijke recept een groene, maar ik heb een rode genomen, die vind ik veel lekkerder) in blokjes 

- 4 knoflooktenen 

- 1 limoen

- 1 chili peper 

- cayenne peper 

- 1 kopje bouillon (groente)

- Vlees... ik heb een pakje (250 gr) plantaardige kipstukjes genomen, maar het originele recept is met rund. 

Pel de plantains  en snij deze in blokjes. Besprenkel ze met limoen sap en laat dit intrekken. 

 

Verhit zonnebloemolie in een pan. Fruit de ui. Voeg de tomaten, de paprika, chilipeper en de knoflook toe. Doe er twee theelepels cayennepeper toe, eventueel meer naar smaak. 

 

Doe als laatste het kopje bouillon en de kipstukjes in de pan en laat het mengsel garen. Blijf regelmatig roeren. 

 

Zet het vuur later en voeg de plantains toe. Dek de pan af en laat sudderen tot de plantains zacht zijn (ongeveer een kwartier tot twintig minuten). 

 

 

Mede mogelijk gemaakt/geïnspireerd op een recept van GeniusKitchen.com
Mede mogelijk gemaakt/geïnspireerd op een recept van GeniusKitchen.com
0 Berichten

#7 Lahmacun, Turkse Pizza

Dit recept is zo veel makkelijker dan ik had verwacht!! Geniaal! Okay, ik moet de volgende keer even wat beter mijn best doen met de deegroller, maar ik vond mijn Turkse Pizza of Lahmacun echt goed gelukt. Ook dit ga ik zeker vaker maken! 

 

Gijs Score: Een 8. Het had een 9 kunnen zijn, als het deeg wat dunner was uitgerold.

 

Deeg: 

- 500 gram bloem

- 2 theelepels zout 

- 300 ml warm water

 

 

Ingrediënten voor het gehakt: 

- 100 gram vega gehakt

- 1 tomaat

- 1 ui

- paar takjes peterselie

- 2 paprika's (ik had gele paprika's)

- 1 eetlepel tomatenpurree

- 2 eetlepels zonnebloem olie

- 110 ml water

- 2 theelepels zout 

- 2 theelepels rode peper

 

Bereiding: 

Doe de gesneden ui, tomaat, paprika en peterselie ik de blender en hak het fijn. Doe het bij het gehakt. Doe ook de tomatenpuree en olie hierbij. Zout en peper erbij. Giet ook het water in de kom en meng het. 

 

En nu het deeg. Doe de meel, het water en zout in een kom en kneed dit tot een bal. Doe een doek over de kom en laat het deeg een half uur rijzen. 

 

Maak kleine bolletjes van het deeg. Rol deze uit tot een platte pizza. smeer wat van het gehaktmengel uit over het deeg. Als je een gril of pizzaoven hebt kun je de Lahmacun hier in vijf minuten gaar hebben. Ik heb het met de oven gedaan. Op 220 graden duurde het ongeveer 8 tot 10 minuten voor de pizza klaar was. 

 

Serveer de pizza met alles wat je lekker vind, bijvoorbeeld sambal, knoflooksaus, tomaat, komkommer, sla, pepers en ga zo maar door. Nomnomnom. 

0 Berichten

The Beach

Het boek van Alex Garland.

 

Aan de ene kant werd ik door dit boek opgeslokt. Ik vond mezelf in Bangkok, een veld vol marihuana op een eiland en midden in een bizarre leefgemeenschap in de middle of nowhere.

 

De schrijfstijl is makkelijk weg te lezen en ik was blij met de korte hoofdstukken. En eerlijk gezegd was ik echt een beetje verdrietig toen ik de laatste pagina gelezen had. Ik wil meer...

 

Nu is het tijd om de film weer eens te gaan kijken, die ik me eigenlijk niet meer echt kan herinneren... 

0 Berichten

#7 Turkse Aardappels

Nog een Turks bijgerecht, maar van deze ben ik echt een beetje fan geworden. Ik heb me voorgenomen om dit gerechtje in te voeren bij mijn 'standaard' recepten voor doordeweekse dagen. 

 

Gijs score: 8! 

 

Ingrediënten: 

- 1 uit, gehalveerd en in dunne plakjes gesneden

- Zout en peper

- 750 gram, kruimige aardappels in blokjes gesneden 

- 6 eetlepels olijfolie 

- 2 eetlepels tomatenpuree 

- 2 eetlepels verse peterselie, gehakt

- 2 theelepels gedroogde en gemalen chilipepers

- eetlepel citroensap

 

Kook de aardappels ongeveer 10 minuten voor en laat goed uitlekken. Bak ondertussen de ui met zout en peper in de helft van de olijfolie op een laag vuurtje. Na ongeveer tien minuten moeten deze glazig zijn. Doe de aardappels erbij en voeg wat meer olie toe. Na 15 minuten zijn de aardappels zacht en krokant. Voeg de tomaten puree toe en ontzuur deze in 3 minuten. Doe voor het serveren de peterselie en citroen sap erdoor heen. 

 

0 Berichten

#7 Turkse Bonen

Toen Gijs voor de Wereldreisrecepten het land Turkije 'trok' was ik een beetje door het dolle. In plaats van één of twee recepten, sloeg ik door. Ik had op de planning vijf recepten staan, maar uiteindelijk is er één afgevallen omdat ik de walnoten had opgegeten en geen ongezouten pistachenoten kon vinden (te lui om echt te zoeken). 

 

Het eerste recept is lekker simpel, Turkse bonen in tomatensaus. Ik moet zeggen dat ik dit bijgerecht wel erg lekker vond en zoals gezegd, het kost weinig moeite om te maken, maar duurt wel even. 

 

Gijs score: 7

 

 

 

Ingrediënten: 

 

- Olijfolie 

- Grote ui, gesnipperd 

- 500 gram verse sperziebonen 

- Blik tomatenblokjes 400 gram 

- Klein blikje tomatenpuree

- 2 tenen knoflook, geperst

- 1 theelepel suiker

- Kopje heet water 

- Zout & Peper

Doe de olie in een pan en verwarm deze. Bak de uien tot ze licht bruin zijn. Doe de bonen erbij en roer deze tot ze van kleur veranderen. Dit gebeurt na ongeveer 8 tot 10 minuten. 

 

Doe de knoflook, suiker, tomatenblokjes en tomatenpuree erbij. 

 

Laat dit tien minuten pruttelen. 

 

Voeg het water en een beetje zout en peper toe. Dek de pan af en laat het op een laag pitje koken. Let op, dit duurt ongeveer drie kwartier! Roer om de tien minuten even in de pan. 

 

TADAAAAAAAAAA! Je hebt Turkse bonen! 


0 Berichten

#6 Laplap uit Vanuatu

Nomnomnom, dit was ook weer een goed recept. Ik miste er nog wel iets in, waarvan ik nog steeds niet kan vertellen wat het was. Mocht ik er nog opkomen, dan zal ik het recept wel updaten. 

 

Let op, het gerecht moet 2 uur en drie kwartier in de oven! 

 

Ingrediënten Marinade

- 3 eetlepels sojasaus

- 3 eetlepels suiker

- 2 tenen knoflook

- een beetje zout

 

 

Ingrediënten Laplap

- 1 grote casave

- 1 middel zoete aardappel

- 1 bakbanaan

- 1 tomaat

- 1 blik kokosmelk 

- 1 kleine zak baby spinazie

- 2 sjalotjes

- plantaardige kipstukjes (of echte kip)

 

Maak de marinade de dag voordat je de Laplap zelf gaat maken en doe de kipstukjes hier in. Laat dit een nacht in de koelkast intrekken. 

 

Verwarm de oven voor op 240 graden. 

 

Rasp de cassave. Rasp de zoete aardappel. Zorg dat de zoete aardappel ongeveer 1 kwart is van de hoeveelheid cassave. Meng voorzichtig de kokosmelk met de geraspte cassave en aardappel. Zorg dat het kneedbaar wordt, maar niet te kledderig. 

 

Leg een vel aluminiumfolie (of wat traditioneler, bananenblad) op een ovenrooster. Pak de cassave+aardappel kledder en verdeel de helft over het folie als een plakkaat. Leg hier de gewassen spinazie op. Leg de gesneden tomaat, snippers sjalot en plakjes bakbanaan op. Vervolgens leg je hier de gemarineerde stukjes op. Dek dit weer af met de andere helft van het mengsel. 

 

Vouw hierover nog een vel aluminium folie en vouw de randen dicht. Laat de Laplap 2 en een half tot 3 uur in de oven op  graden. De duur van het garen is afhankelijk van de dikte van de Laplap. Ik had niets om dit mee te vergelijken dus ik heb gekozen om in het midden te gaan zitten. Volgens mij was dit ook precies goed. 

 

 

0 Berichten

Break Free

Break Free is een programma met Chris Zegers op BNN. Het laat de verhalen zien van jonge avonturiers/reizigers, die niet meer thuis gekomen zijn. De familie en vrienden komen aan het woord en een maken dezelfde reis, of bezoeken plekken waar hun dierbaren zijn geweest. Sommige verhalen zijn gewoon heel dramatisch, maar andere frustrerend, omdat nog steeds niet duidelijk is wat er gebeurt is. Wat ik heel mooi vind is dat veel van de gebruikte muziek afkomstig is van de mp3-speler/I-Pod/Telefoon van de persoon zelf. Geheid janken geblazen, maar zeker een aanrader. Je ziet prachtige avonturen en portretten van mensen en hun liefde voor reizen. 

0 Berichten

#5 Pelau uit Trinidad & Tobago

Dit recept is mijn persoonlijke favoriet tot nu toe! Het was even wat werk, vooral omdat er tussendoor allerlei dingen gebeurde die niets met het koken te maken hadden. 

 

Gijs vond het geloof ik iets minder, maar ik vond het een dikke 8 waard!

Groene Caribische Marinade:

- 2 stengels selderij

- 5 tenen knoflook

- bos peterselie 

- 4 stengels bosui 

- 2 bolletjes piment 

 

Snijd de selderij in stukken, de bosui in reepjes, pers de knoflook en snijd de blaadjes van de peterselie. Gooi dit samen met geperste piment balletjes en een kwart kopje met water in de keukenmachine tot het een groene pap is geworden. 

 

Laat de (plantaardige) kipstukjes minimaal 2 uur marineren in de marinade. 

Ingrediënten Pelau:

- 2 uien gesneden 

- 1 grote wortel in schijfjes 

- 1 paprika 

- 2 tomaten 

- 5 eetlepels bastaardsuiker

- scheutje olie 

- 2 kopjes pandanrijst 

- kokosmelk  

 

 

Bereiding: 

 

Smelt de suiker langzaam in een scheutje (zonnebloem)olie. Roer niet te veel. Als de suiker gesmolten is bak je de kip hier in. Bewaar de overgebleven marinade. Na een minuut of 5 (in ieder geval bij de plantaardige variant) gooi je de groenten erbij. Kook ondertussen de rijst in een laagje water. Laat de pelau 10 minuten garen met de deksel op de pan. Gooi vervolgens de overgebleven marinade en de erwten bij de pelau en laat dit nog een minuut of 5 sudderen. 

 

Als de rijst gekookt is gooi je de kokosmelk erbij. Niet te veel, maar laat het intrekken met de deksel op de pan. Dit duurt ongeveer vijf minuten. Ik had nog magere kokosmelk staan, maar dit vind ik geen aanrader. De volgende keer zou ik gewoon lekker vette kokosmelk gebruiken. 

 

Je kunt de rijst bij de pelau gooien, maar dit heb ik niet gedaan. Ik vind het prettiger eten om het apart op te scheppen. 

 

 

0 Berichten

Reisadvies Negatief

KRO heeft een reisprogramma met net even een andere insteek. Sander de Kramer bezoekt in 'Reisadvies Negatief' plekken die te maken hebben met oorlog, rampen, vernieling en andere gebeurtenissen die er voor zorgen dat de gemiddelde toerist deze plekken het liefste vermijd. Sander bekijkt en bespreekt deze plekken, praat met de locals en vertelt over de goede doelen die hier hun werk verrichten. Soms lijkt het wel een beetje een promo voor bijvoorbeeld Oxfam Novib. 

 

Toch vind ik dit programma (tot nu toe) indrukwekkend. Hoe de palmolie en papierpulp fabrieken heel Sumatra leeg kappen, terwijl de overheid een oogje dicht knijpt. Of Rwanda waar hij een kerk bezoekt waar de resten van 10.000 mensen uitgestald liggen, maar waar hij ook aangeeft dat het zien van de gorilla's één van de mooiste momenten uit zijn leven is. 

 

Okay, eerlijk, ik ben pas bij het eerste seizoen. De NPO heeft de uitzending gemist app verbetert en nu kun je veel verder terug kijken. Ik kende dit programma niet, maar ik heb mezelf de taak gegeven om alle afleveringen te gaan kijken. Je wordt toch weer met je neus op de feiten gedrukt, dat achter jou leuke vakantie misschien een hele andere wereld schuil gaat. 

0 Berichten

Happy Birthday ADM!

Lieve ADM

 

Een hele fijne 20ste verjaardag toegewenst. Helaas kan ik er dit jaar niet bij zijn (iets met een luie puber logee). In de ruim vijf jaar dat we elkaar kennen hebben we al veel mooie herinneringen gemaakt. 

 

Bij onze eerste ontmoeting stond ik in vuur en vlam. Robodock is misschien wel het gaafste feest/festival waar ik ooit geweest ben! De bizarre robots, de gave 'Flaming Lotus Girls' met hun reusachtige vlammenwerpers en het theater op de zijkant van het gebouw, zucht ik zou dit graag nog eens willen meemaken. 

En dan het Tijdfestival, ook zo een dingetje. De gigantische zandloper midden in de hal, de artiesten die aan haken in hun rug rondzwaaien en de freaky tentoonstelling. 

En die keer dat we in het zonnetje aan het genieten waren van de vrolijke reggae optredens. Niets geks, gewoon hangen in het gras. Of het doordeweekse optreden van Buffos Wake, waar ik onverwachts erg blij van werd. En natuurlijk je eerdere verjaardagen, die altijd tot in de late uurtjes voor vermaak hebben gezorgd. 

Lieve ADM, ik wens je een hele fijne avond toe! Ik zal op je proosten! En (ik blijf hoop houden) nog vele, fijne jaren toegewenst! Ik blijf in ieder geval duimen!

 

Liefs Mandy

0 Berichten

Waus van Waes

De Belgische Tom Waes maakt een fantastisch reisprogramma wat wordt uitgezonden op de NPO. Wat ik gek vind, is dat ik maar weinig mensen spreek die kijken naar dit programma. 

 

Tom Waes vind ik een toffe presentator, vroeger keek ik ook naar het programma Tomtesterom, waarbij hij een soort 'DIY handleidingen' ging testen. Geweldig! Een jaar of twee/drie geleden zag ik ineens Reizen Waes voorbij komen op uitzending gemist en ja hoor! Weer een toppertje! De uitzending over Tuvalu, het eiland dat langzaam in de zee verdwijnt, of de man in Albanië die door een oude vete het huis al jaren niet uit durft maken best indruk. Maar ik zou door zijn insteek ook sneller bepaalde bestemmingen overwegen, zoals Sierra Leone of Bangladesh om maar wat te noemen. 

 

Naast de serie op televisie zijn er ook twee boeken verschenen over zijn reizen. Niet alleen voor Reizen Waes, maar ook in andere programma's. Reizen Waes 2 heb ik verslonden, maar nu moet ik op zoek naar een papieren versie van deel 1... maar die kan ik alleen als e-book vinden...

 

Maar hoe dan ook, het programma en het boek zijn beide echt wel een aanrader. Zelfs Gijs vind het een toffe vent en vind andere reisprogramma's zelfs niet boeiend meer.

 

 

0 Berichten

Blogtip: Alex In Wanderland

Een reisblog van de Amerikaanse Alex, na een reis naar Thailand, besloot om alles achter zich te laten en de wereld te gaan verkennen. Vol eerlijke humor, goed geschreven stukken en hele mooie foto's. Ik ben bij haar eerste post begonnen en werk me naar het heden. Informatief, jaloersmakend, maar soms ook heel persoonlijk. Op dit moment is dit met stip mijn favoriete blog!

 

Klik hier om naar haar site te gaan. 

0 Berichten

#4 Empanadas & Bonensalade Uit Uruguay

Het vierde land uit onze wereldreis is Uruguay. Ik heb nu gekozen om twee 'recepten' te proberen. Een bonensalade en empanadas! 

 

Okay eerlijk gezegd vond ik dit echt @#$ om te maken. Het deeg mislukte de eerste keer omdat ik het recept niet goed gelezen had. De tweede keer was het nog steeds ontzettend plakkerig. Het helpt niet mee dat ik kook aan de salontafel en op een camping tweepitsfornuis, maar het is niet anders als je aan het verbouwen bent. Oh ja en ik heb geen deegroller. 

 

Ik vond beide gerechten niet top. Ik vond de cannellini bonen wel erg lekker, die ga ik vaker halen. Mijn empanadas smaakte vooral naar deeg met tomatenpuree... 

 

We gaan Uruguay een herkansing geven. Als deze nog eens voorbij komt dan ga ik aan de slag met een ander recept voor empanadas...

Bonensalade

- twee blikken cannellini bonen, uitgelekt

- een bosje peterselie, gehakt

- twee stengels bosui, in ringetjes

- cherry tomaatjes, gehalveerd

- twee eetlepels rode wijn azijn 

- twee theelepels cayenne 

- een theelepel peper 

- halve theelepel zout

 

Heel simpel, pleur alles bij elkaar en tadaaaaaaa

Empanadas

Deeg: 

Twee flinke mokken bloem 

Drie kwart kop water

Zout 

Twee eetlepels olijfolie 

Paprikapoeder voor de versiering

 

 

 

 

 

Vulling: 

Gesnipperde ui

Flinke wortel, in blokjes 

70 gr bloemkoolroosjes, klein gesneden 

Blik kidneybonen 

Blikje tomatenpurree

Een grote teen knoflook, geperst 

Theelepel chilipoeder 

Theelepel gemalen komijn 

Eetlepel sojasaus 

Meng het bloem, het water, het zout en de olie in een kom. Kneed het drie minuten lang. Het kan wat plakkerig worden. Verdeel het deel in balletjes, een stuk of 6/7. Dek het af en zet het aan de kant. 

 

Bak de ui en wortel tot deze zachter is. Doe de tomatenpuree, sojasaus, de knoflook en de kruiden erbij. Bak dit even mee. Haal het mengsel van het vuur. Doe de bonen en bloemkool erbij en laat het afkoelen. 

 

Verwarm de oven voor op 200 graden. Leg wat bloem op een snijplank (of het aanrecht), rol de deegballetjes tot dunne pannenkoekjes. Doe wat mengsel in het midden en vouw het deeg dicht. Druk de zijkanten dicht met een vork en strooi wat paprikapoeder over het pakketje. 

 

Als alle empanadas gevouwen zijn bak je ze 20 minuten op 200 graden. 

0 Berichten

#3 Rijst-Bonenschotel uit Senegal

Een gerecht op basis van het recept op www.ivu.org. Deze keer heb ik het vrijwel hetzelfde gelaten, alleen heb ik het niet voor 17 personen klaargemaakt!! Wat een aantal... Alsnog was het erg veel en kunnen we er twee dagen van eten. Ook hoef je maar één pan te gebruiken. 

 

Wonder boven wonder vond Gijs het ondanks de bonen een 8,5 waard!

Ingrediënten

Een kopje rijst

Een blik zwarte bonen, uitgelekt

5 wortels, in stukjes 

2 grote uien, gesnipperd 

2 zoete aardappels, geschild en in kleine stukken

Een klein blikje tomatenpuree

Een kopje water

Een teentje knoflook, geperst 

Olijfolie

 

Bereiding

Gooi een scheut olie in de wok, verhit deze en gooi de wortels erbij. Doe na een paar minuten de uien en knoflook erbij. Bak dit tot de ui glazig is. Meng de tomatenpuree, met eventueel zout en peper, door de wok.

 

Doe het water erbij en wacht tot dit kookt. Roer ondertussen natuurlijk weer goed.

 

Doe de zoete aardappel en de bonen in de wok en wacht opnieuw tot dit weer kookt. Doe als laatste de rijst erbij en dek de wok af. Laat het tien minuten rustig koken. Roer niet te veel. 

 

Na tien minuten haal de deksel eraf, roer het mengel goed door. Laat het tien minuten onbedekt pruttelen en je kunt aan tafel. 

0 Berichten

#2 Udon Noedels uit Hongkong

Twee weken terug (ik ben door onze Madeira trip wat later) heb ik een recept uit Hongkong gemaakt. Als inspiratie heb ik het "15 Minute Spicy Udon Stir Fry" van www.seasonsandsuppers.ca genomen, maar wel weer het één en ander verandert om het meer naar onze smaak te verbuigen. 

Ingrediënten

Saus:

2.5 theelepels Sambal Oelek 

2 theelepels rijstazijn 

1.5 eetlepel soja saus 

1 eetlepel ketjap manis 

2 theelepels basterdsuiker 

1 uitgeperste  teen knoflook

1 theelepel gemberpoeder

 

Wok:

1 theelepel olijfolie 

1 grote gesnipperde  ui

2 wortels, in stukjes 

4 stengels bosui, gesneden

3 kopjes babyspinazie

400 gr zachte udon noedels 

Bereiding

Mix de saus door alle ingrediënten bij elkaar te gooien, hoppa klaar! Verhit de olie en bak de worteltjes ongeveer een minuutje. Gooi de uien erbij en wok het tot de wortel zacht is en de ui glazig. Gooi een deel van de bosui erbij, bewaar de rest voor de garnering. Roer het een halve minuut. 

 

Gooi ook de noedels erdoor en trek deze voorzichtig uit elkaar. Roer dit ongeveer een minuut. Nu kun je de saus erbij gooien. Roer ook dit even kort door elkaar. Als laatste doe je voorzichtig de babyspinazie erbij. Wok dit tot de spinazie is geslonken. 

 

Serveer het met de overgebleven bosuitjes en maak het af met wat sesamzaadjes. 

 

Gijs gaf dit een recept een 7. Wat mij verbaasde omdat ik had verwacht dat hij de dikke noedels niets zou vinden, maar deze vond hij juist erg lekker. De hoeveelheid soja saus vond hij te veel, echt te zout! Ik ben het hier wel mee eens, ik zal eens kijken voor een ander soort...

0 Berichten

Confessions of a cafeïne junkie

Ode aan koffie

Koffie is geweldig, het lekkerste drankje ter wereld! Ik kan me mijn eerste bakkie pleur niet herinneren, ik begon er al vroeg mee. Als we bij een vriendin van mijn moeder langs gingen, dan dronk ik snel haar kopje leeg, heerlijk! Ik wordt ook echt chagrijnig als ik 's ochtends geen koffie drink en krijg zelfs hoofdpijn. Hoe bedoel je verslaafd?!?

Bonen of bessen?

Op Bali, Indonesië, heb ik een plantage bezocht. Pas hier kwam ik erachter dat koffiebonen niet zoals pinda's onder de grond groeien, of als een erwt in een omhulsel aan een plant groeien, maar dat het bessen zijn die aan een boompje groeien. Eigenlijk zijn het pitten die wij bonen noemen. Heel raar... Op deze plantage woonden ook een stel Luwaks, een soort katachtige vosjes. Deze eten de bonen, maar kunnen de pit niet verwerken en deze wordt in zijn geheel uitgekakt. Hier maken ze Kopi Luwak van, een van de duurste soorten, ook wel Cat-Poo-Chino genoemd. Een oud vrouwtje zit achter een grote pan de pitten te roosteren en vervolgens worden deze tot een poeder gestampt. 

 

Nu is het zo dat je helaas niet overal goede koffie hebt. In Europa kan je meestal nog wel een lekker bakkie krijgen, al was ik enorm teleurgesteld in Kroatië, wat een gore koffie. Vooral in Split werd ik bedonderd. Bestel je een cappuccino, krijg je zwarte koffie waar ze de staafmixer doorheen hebben gehaald zodat er een beetje schuim op zit. Gatverdamme! 

 

Nu neem ik altijd een aantal zakjes oplos cappuccino mee, voor het geval de koffie ergens niet te zuipen is. Zoals ik zei, ik ben een verslaafde en kan echt niet zonder. Gelukkig konden we in Myanmar eigenlijk overal wel goede koffie vinden. Wat ik wel vreemd vond is het feit dat Pyin Oo Lwin zichzelf een echte koffie stad noemt en er zitten een hoop plantages, maar lekkere koffie heb ik niet kunnen vinden... 

Ice Ice Baby

Nu heb ik in Myanmar een nieuwe ontdekking gedaan. Ik ben niet zo een topper in het volgen van allerlei trends, dus ik was niet op de hoogte van de opkomst van de IJskoffie in ons eigen land, maar in Myanmar heb ik ze verslonden. Echt heerlijk! Hoe goor de gewone koffie daar is, hoe smakelijk de ijs variant. Gelukkig is het niet moeilijk na te maken. Het is een kwestie van je eigen pot koffie, met eventueel melk en suiker laten afkoelen en een ton ijsklontjes er in gooien. In Myanmar krijg je er een los glaasje met vloeibare suiker bij (wat ik aanzag voor een shotje alcohol, wat een zoete shock).

0 Berichten

Next up: Madeira

Nadat we terug zijn gekomen uit Myanmar begint het al snel weer te kriebelen. Eigenlijk zouden we in 2017 niet op vakantie gaan, zodat we in 2018 naar Costa Rica kunnen en Gijs zijn ogen kan laten laseren. Maar we hebben zoveel minder uitgegeven in Myanmar, dat we besluiten te kijken voor een weekje weg in September. Niet te ver weg in ieder geval en niet te duur. 

 

We goegelen mooie eilanden in Europa en komen al snel terecht bij Madeira, het bloemeneiland, dat deel uit maakt van Portugal, maar eigenlijk dichterbij Marokko ligt. We bekijken wat plaatsjes en zoeken filmpjes op Youtube. Al snel besluiten we niet verder te zoeken, Madeira it is!

 

Ineens komen we het overal tegen, reisprogramma's, blogs en zelfs in het nieuws over het prachtige (uhum) beeld van Cristiano Ronaldo dat bij het vliegveld op het eiland is geplaatst. 

Boeken en zoeken

Ik probeer na ons definitieve besluit zo min mogelijk te zoeken naar plekken en tickets. Ik zoek nog even op hele andere plaatsen in de hoop dat er niet voor zorg dat de prijzen voor de vliegtickets door ons zoekgedrag worden beïnvloed. Ik weet nog steeds niet of dit nu waarheid is, maar in mijn ogen wel. Eerst boeken, dan verder zoeken!

 

Helaas zijn de tickets toch net even wat duurder dan ik in eerste instantie had berekend, maar toch is het officieel, het weekje Madeira is geboekt! Volgende stap: Voorpret!!

0 Berichten

Cats of Gili

Vanaf het moment dat we voet op Gili Trawangan zette, zagen we hoeveel katten er rondliepen. De meeste zagen er nogal verfomfaaid uit. In eerste instantie dachten we nog dat er veel hun staart misten, maar dit schijnt normaal te zijn bij bepaalde rassen die hier rond lopen. Sommige hebben bijna geen staart, de ander heeft een korte of een exemplaar met een knik erin. Dezelfde avond hadden we al veel harige vrienden gemaakt, tegen het advies van alle gezondheidsorganisaties in.

 

Één van hen stool echt ons hart. Terwijl we naar Bintang Beach liepen op Gili Air, hoorde we geritsel. Het was pikkedonker en we liepen met ons mini zaklampje om niet te struikelen over alle aanmeer touwen van de bootjes. Na een paar keer hysterisch omdraaien en achter ons speuren, zagen we een heel klein rood katertje, dat flink moest knipperen tegen het felle licht van de zaklamp. Hij rende met ons mee naar de bar en jaagt ondertussen op de krabbetjes die door ons lampje  weg vluchtte. Eenmaal bij de bar, gaat ie doodleuk naast ons zitten en laat zich vertroetelen. Ondertussen had ie ook al een naam: Kareltje. Natuurlijk moesten we hem achterlaten, maar ik denk serieus nog steeds aan het beestje.

 

Daarom besloot ik toch maar eens  te kijken of er wel hulp is voor de beestjes. Gelukkig is dit er! The Cats of Gili is een organisatie die probeert de katten op de eilanden te helpen door ze medische zorg te geven en te neutraliseren. Een paar keer per jaar organiseren ze een dierenartsenpost, waarbij alle zorg wordt gegeven en grote neutralisatie acties worden gehouden. Wanneer deze stichting wilt steunen hoeft dit niet met een donatie. Je kunt ook hun facebook en website in de gaten houden. Hier wordt vaak hulp gevraagd bij het vervoeren van de katten van het ene eiland naar het andere. Dus als je toch op de eilandhopper stapt, kun je net zo goed een beestje meenemen.

 

 

www.catsofgili.com

0 Berichten

Lariam VS Malarone

In 2013 ben ik met Gijs, Max en Nanouk naar Indonesië geweest. Omdat we net een paar dagen te lang in malaria gebied (Lombok) zouden verblijven konden we aan de medicatie. Van GGD kregen we Malarone voorgeschreven. Dit slik je iedere dag en je begint een paar dagen voordat je het gebied in gaat en slikt nog even door als je dit weer hebt verlaten. 

 

Ik kreeg vreselijke nachtmerries en ook Gijs en Nanouk hadden hier last van. Gijs heeft bijvoorbeeld een bus anti-muggen spray midden in de nacht leeg gespoten, omdat hij er van overtuigd was dat het vol met miljoenen muggen zat. Hij was 's ochtends zelfs verbaasd dat hij geen bulten had. 

 

Ik dacht dat er inbrekers het hutje binnen kwamen en stond al klaar met een prullenbak in mijn handen. Er was niemand te bekennen, het was gewoon een soort hallucinatie. Dat is het enge, je droomt iets geks, wordt wakker en vervolgens gaat de droom gewoon door... 

 

Toen ik las dat ik Myanmar weer aan de pillen kon, was ik niet zo blij. Zelfs een beetje huiverig, moet ik bekennen. Maar bij de GGD gaf de consulent aan dat we Lariam konden proberen, dit slik je maar één keer in de week en je begint er een paar weken van te voren mee. "Je haalt er gewoon één, als het niet bevalt kan je altijd nog over gaan op Malarone" geeft ze aan. Daarnaast zijn de Lariam pillen uiteindelijk een stuk goedkoper. 

 

Ik heb alleen de volgende dag na het slikken een wazig gevoel, een soort verdoofd gevoel, maar verder helemaal niets! Geweldig! Ik zweer bij de Lariam! Het enige nadeel vind ik zelf het wekelijks slikken, hierdoor kom je niet in een ritme en we zijn ze dan ook wel eens vergeten. Bij de Malarone wordt het gewenning om ze elke dag te nemen, maar als dat alles is...

0 Berichten

ADM

ADM is een vrijplaats in de havens van Amsterdam, dat al jaren gekraakt wordt. Hier worden de tofste feestjes en festivals gegeven. Een kleine greep uit het assortiment:

Robodock

Een klein festival van een dag, maar het maakt een grote indruk. Een festival vol vuur en robots. Van een vuurspuwende draak, tot een gigantische hand die een auto verpletterd. Grote pilaren waar je zelf vlammen uit kunt laten spuwen. Je weet niet waar je moet kijken. Een man wordt opgehangen aan haken en slingert zo een 10 meter boven de grond. Mensen voeren een toneelstuk op, terwijl ze over de zijkant van het gebouw rennen. 

Tijdfestival

In een van de grote loodsen hangt een gigantische zandloper, waar de korreltjes langzaam uit stromen. Tentoonstellingen en optredens vinden hier plaats. Ze hebben bij ADM wel iets met mensen ophangen aan haken, want ditmaal is het weer raak. Een jonge vrouw en twee mannen schommelen rustig aan het plafond. Jakkes, ik moet er niet aan denken. Het festival gaat door tot in de late uurtjes. 

Babylon

Met heerlijk weer op het gras genieten van een reggae bandje. Ook dat kan bij ADM, wat is het toch veelzijdig. Maar serieus het is heel relaxt en je kunt er heerlijk eten!

Het is niet alleen feest in het weekend, maar ook doordeweeks kun je voor vermaak terecht. Er vinden optredens plaats of worden er workshops gegeven. 

0 Berichten

Floortje naar het einde van de wereld

Een nieuw seizoen van Floortje naar het einde van de wereld is van start gegaan. Met Floortje zelf heb ik een haat liefde verhouding. De ene dag ben ik fan en vind ik haar echt fantastisch, maar de volgende dag irriteer ik me mateloos en ik weet eigenlijk niet precies waar aan (misschien is het pure jaloezie). Ik blijf haar ook stug Floortje Dressing noemen...

 

Maarrrrrr Floortje naar het einde van de wereld is een geweldig programma en ik vind het terecht dat het  in de prijzen valt. De mensen uit de afleveringen blijven me ook echt bij. Neem nou  de vrouw die naar een mini eilandje verhuisde om geisoleerd te gaan leven in een vulkaankrater, of de hippies op Vanuatu die hun eigen huis gebouwd hebben en het mongoolse meisje dat in de Verenigde Staten is opgegroeid, maar weer terug ging naar Mongolië om als nomade te gaan leven! Onvoorstelbare mooie verhalen en ik kan zo ook wel blijven doorgaan. 

 

Het meest indrukwekkende verhaal van het vorige seizoen, en met mij waarschijnlijk half Nederland, was dat van Maggie. Het meisje van 28 jaar die een stichting (BlinkNow) en een weeshuis heeft opgericht in Nepal en alle kindertjes heeft geadopteerd. Keihard janken! Dat vind ik echt moedig. Het ergste is natuurlijk het bericht dat aan het einde van de aflevering volgt, dat de kleine schattige Ravi is overleden. Wat een vreselijk, maar mooi verhaal... 

 

http://www.npo.nl/floortje-naar-het-einde-van-de-wereld/VARA_101377615 

 

 

0 Berichten

Paprik´as Krumpli

 

Een populair Hongaars gerecht met paprika, wat daar ook wel het rode goud wordt genoemd. 

 

Ingrediënten:

-        50 gram boter

-        1 kilo aardappels, geschild en in vieren

-        3 rode paprika’s

-        1 gele paprika

-        4 (vega) worsten

-        250 gram gesneden uien

-        2 tenen knoflook geperst

-        1 dl groentebouillon

-        2 eetlepels pittige paprikapoeder

-        Klein blikje tomatenpuree

-        Crème fraîche

 

Bereiding:

Fruit de ui in een grote pan, voeg de knoflook toe en fruit  nog 5  minuten.

Gooi de paprikapoeder erbij met wat peper en zout.

Doe de aardappels in de pan met de bouillon. Voeg water toe, tot het bijna helemaal onder water staat.

Laat dit 30 minuten pruttelen.

Doe de gesneden paprika en de tomatenpuree bij het mengsel.

Laat dit nog 15 minuten staan.

Snijd de worst in plakjes en bak deze in de tussentijd.

 

      Serveer samen op een bord met een kwak crème fraîche 

0 Berichten

Supermarkt Fetisj

Misschien is dit wel iets heel raars... maar wat ik leuk vind om te doen wanneer ik in het buitenland ben is naar de supermarkt. Thuis heb ik hier eigenlijk best een hekel aan, maar zodra ik de grens over ga moeten we hier toch even rond kijken! Ik vind het leuk om bij in zo een simpele omgeving het grote verschil tussen de landen terug te kunnen zien. 

 

Gegrilde inktvis...

Verreweg mijn favoriete vak in de supermarkt is het chips-schap. Ik vind het leuk om te zien hoe anders de smaken zijn. Bij onze oosterburen zie je bijvoorbeeld al verschil. Hier ligt er Curryworst- en Braadworst-chips, die overigens erg lekker zijn. Hoe verder weg, hoe gekker de smaken. Zo kwam ik in Indonesië Zeewier- en Zalm Terriyaki chips tegen en in Myanmar de Gegrilde Inktvis Chips. 

 

Naast de snacks vind ik het de laatste tijd ook leuk om bij de kant-en-klare bakmixen te kijken. Even wat anders dan de cake en appeltaart waar het bij ons vol mee staat. Vanuit Tsjechië heb ik langose mix meegenomen zodat ik dit thuis kan maken (ligt al twee jaar in de kast, maar ik ben het nog steeds van plan!). Bij mijn eerste trip naar Praag was ik helemaal verbaasd toen ik hier Euroshopper artikelen tegen kwam in de Albert. 

0 Berichten

Festivaltijd!

Vandaag mag Gijs eerst douchen om te voorkomen dat ik weer al het warme water opmaak. We pakken de tas in en laten het fijne kamertje achter ons en lopen naar het station. Hier moeten we wachten op Robert en Marieke. En wachten, en wachten, en nog meer wachten. Ondertussen bekijken we de invasie van punkers, rockers, skankers en ander volk dat duidelijk op weg is naar MIGHTY SOUNDSSSSS

 

Op het station staat een piano, waar fanatiek gebruik van wordt gemaakt. Na ruim twee uur wachten, wij waren vroeg, zij erg laat, zien we eindelijk onze vriendjes aankomen. Ze hadden en verkeerd kaartje voor de bus gekocht en werden door een controleur te grazen genomen. Het paspoort werd afgepakt en ze moesten direct 800 kronen aftikken per persoon, dus waren ze in één klap 60 euro lichter. Echt bizar.

Nadat we hierover zijn uit gemekkerd pakken we de trein naar Tábor. Het is weer vol en ook zijn ze nog steeds bezig met het spoor, waardoor we op Obramovic moeten overstappen. Een stuk met de bus en vervolgens de laatste tien minuten met de trein naar onze eind bestemming. In een optocht van alternatievelingen die bepakt en bezakt zijn sjokken we naar de ingang van de camping. 

 

Robert heeft binnen vijf minuten vrienden gemaakt met onze buren, een stel Finse jongeren. Rens, Pontus en Kees. Eerst doen we traditiegetrouw eerst boodschappen bij de Kaufland. Als we terug lopen horen we de Real McKenzies spelen, wel geinig. Die avond gaan we kijken bij Dropkick Murphis, heel tof! Verder hangen we veel bij de tent en lullen Engels met onze buren. 

Dag 2

's Ochtends zweten we weer de tent uit. Gijs schuilt in de schaduw en ik lees wat tot de rest wakker wordt. Ik ben in shock als Kees, onze Finse buurman, in het Nederlands tegen me praat. Hij blijkt uit Groningen te komen en toen hij jonger was is hij geëmigreerd met zijn ouders naar Finland. Hij schijnt het die avond ervoor ook verteld te hebben, maar geen van ons luisterde hier naar. Ik vond zijn naam ook al apart voor een Fin... 

 

We hangen wat rond in de partytent van de buurtjes, gaan weer een rondje naar de Kaufland, hangen nog meer rond en moeten al snel weer naar de Kaufland omdat het bier en de wodka al op is. Als we terug lopen hoor ik de Restarts, die ik wel graag had willen zien. Een beetje verontwaardigd kom ik terug bij de camping, waar we nog meer rondhangen. Ik heb serieus nog nooit zo weinig bands gezien op een festival als bij deze editie van Mighty Sounds. Wel gaan we voor het optreden van Perkele, waar onze Finse buren fan van zijn. HEt was inderdaad erg leuk. WE springen wat rond en doen heel volwassen aan 'hoopjes' op iemand werpen. Ik ben op een gegeven moment de sjaak, maar daar gaat het natuurlijk mis. Ik verrek van de pijn (wat vier weken bijna ondraaglijk heeft aangehouden voor het minder pijnlijk werd). Een gekneusde rib, en wat voor één. Ik kon bijna niet meer zelfstandig opstaan. 

Dag 3

Weer worden we de tent uit gejaagd door de felle zon. Ik voel me smerig en heb moeite met bewegen. We lopen naar de blokhut, halverwege de weg naar Kaufland, en drinken daar een cappuccino. Dit vrolijkt me altijd wel op. 

 

Robert en Marieke springen van een steiger op de blob, nadat ze een uitgebreide verklaring hebben ondertekend waarin ze aangeven geen rechtszaak te starten als het mis gaat. Heel gaaf! Ik had ook gewild, maar ik denk dat ik met die pijnlijke rib niet meer op had kunnen staan. 

Verder hebben we Madball gezien, Necromantix (geinig), The Slackers, Stick To Your Guns, maar eigenlijk vond ik geen van allen echt de moeite waard. Het is gaan regenen en ik ben inmiddels behoorlijk nat. Ik ben er klaar mee, ik ben inmiddels schor, mijn rib doet pijn en heb het koud. Ik duik lekker mijn tent in. 

Dag 4

Mighty Sounds is alweer voorbij en dit soort altijd voor een deprimerende afterdip. Al heb ik niet veel bandjes gezien, we hebben enorm veel lol gehad. Eén van de leukste edities ooit. Mede dankzij onze aardige buurjongens. Chagrijnig pakken we onze tassen in, breken de tenten af en zeulen alles naar het station. De trein komt gelukkig al snel. 

 

Om half twaalf staan we op het station in Praag. We hangen wat grond op het grasveld voor het station. Daar pakken we de bus naar het vliegveld. Dit scheelt een klap geld als je het vergelijkt met de kosten voor een taxi. Op het vliegveld kunnen Robert en Marieke gelijk inchecken, maar onze balie is nog niet open, terwijl wij eerder vliegen. Dan maar pizza eten voordat we onze tassen kunnen dumpen. Als we van de kiloknallers af zijn, gaat we naar de security. Natuurlijk worden we weer uit de rij gepikt om gefouilleerd te worden. Heel irritant. Ik schaamde me wel een beetje toen ik na drie dagen festival mijn schoenen en sokken uit moest doen. Mijn voeten zijn zwart van het vuil. Het meisje dat tussen mijn tenen checkte of ik geen drugs mee naar Amsterdam zou smokkelen (logisch ook), vertrok geen spier. Ze hebben hele integere security meisjes in Tsjechië. 

 

We hangen rond in de gate met Robert en Marieke. Ons vliegtuig vertrekt eerst, maar zij volgen twintig minuten later. Het zijn toch net bussen tegenwoordig. In het vliegtuig val ik al snel in slaap en wordt pas wakker als de landing is ingezet. Heerlijk! Op Schiphol wachten we tot de andere geland zijn. We hebben wat moeite met het kopen van een kaartje bij de automaten van de NS. Tijdens onze vakantie zijn de papieren kaartjes vervangen voor de OV-chipkaart en ik ben hier nou niet direct een fan van. Met moeite krijgen we het voor elkaar om legaal de trein in te stappen, op naar Almere!

0 Berichten

Willems Wondere Weiland

Het begon als een verjaardag van Willem, grootst gevierd, maar is uitgegroeid tot een fijn festival in een Amersfoorts weiland. Verschillende podia, activiteiten en eetkraampjes worden door ongeveer 3000 mensen bezocht. Diverse keren hebben we prachtig  weer gehad, maar de laatste keer had het toch wat hard geregend en was het weiland een blubber-bende geworden. Dit doet niets af aan de sfeer, maar trek wel je regenlaarzen of oude schoenen aan!

0 Berichten

Gideon Festival

In het noorden van ons land, in Groningen, ligt het Gideon terrein. Het is een vrijplaats waar ieder jaar het Gideon Festival wordt gehouden. Het festival is ronduit geweldig. Verschillende muziekstijlen, van goa tot techno tot hip hop. Je kunt er rondstruinen en een toren van pallets beklimmen, of hangen in de piratenbar. Even knuffelen met de hangbuikzwijnen en ’s avonds jezelf opwarmen bij het kampvuur.

 

Helaas was dit festival voor het laatst in 2012, maar ik hoop nog steeds dat het weer in het leven geroepen wordt! 

1 Berichten