In 2013 ben ik met Gijs, Max en Nanouk naar Indonesië geweest. Omdat we net een paar dagen te lang in malaria gebied (Lombok) zouden verblijven konden we aan de medicatie. Van GGD kregen we Malarone voorgeschreven. Dit slik je iedere dag en je begint een paar dagen voordat je het gebied in gaat en slikt nog even door als je dit weer hebt verlaten.
Ik kreeg vreselijke nachtmerries en ook Gijs en Nanouk hadden hier last van. Gijs heeft bijvoorbeeld een bus anti-muggen spray midden in de nacht leeg gespoten, omdat hij er van overtuigd was dat het vol met miljoenen muggen zat. Hij was 's ochtends zelfs verbaasd dat hij geen bulten had.
Ik dacht dat er inbrekers het hutje binnen kwamen en stond al klaar met een prullenbak in mijn handen. Er was niemand te bekennen, het was gewoon een soort hallucinatie. Dat is het enge, je droomt iets geks, wordt wakker en vervolgens gaat de droom gewoon door...
Toen ik las dat ik Myanmar weer aan de pillen kon, was ik niet zo blij. Zelfs een beetje huiverig, moet ik bekennen. Maar bij de GGD gaf de consulent aan dat we Lariam konden proberen, dit slik je maar één keer in de week en je begint er een paar weken van te voren mee. "Je haalt er gewoon één, als het niet bevalt kan je altijd nog over gaan op Malarone" geeft ze aan. Daarnaast zijn de Lariam pillen uiteindelijk een stuk goedkoper.
Ik heb alleen de volgende dag na het slikken een wazig gevoel, een soort verdoofd gevoel, maar verder helemaal niets! Geweldig! Ik zweer bij de Lariam! Het enige nadeel vind ik zelf het wekelijks slikken, hierdoor kom je niet in een ritme en we zijn ze dan ook wel eens vergeten. Bij de Malarone wordt het gewenning om ze elke dag te nemen, maar als dat alles is...
Reactie schrijven