Het was een idee van Nanouk, of misschien was het deze keer een plan van Max, ik weet het niet meer. Maar in ieder geval werden Gijs en ik 's ochtends op Koningsdag, en toevallig ook Gijs zijn verjaardag, door hen opgepikt. 

Dit weekendje was al een tijdje de bedoeling, alleen gooide ik roet in het eten, door op mijn kop te vallen en een fikse hersenschudding op te lopen. Wat een horror! Na weken amper iets voor elkaar te krijgen, was het toch weer tijd om wat te gaan ondernemen. Vrij last minute (twee dagen van  tevoren) besloten we toch om mee te gaan. 

In een uur of drie, met een korte koffie- en plaspauze meegeteld, staan we met onze weekend tasjes in de gezellige Duitse stad. Nanouk heeft kamers geregeld in hostel Wohngemeinschaft, het hostel waar we bij ons vorige bezoek al eens een drankje gedaan hebben. Nanouk zit al dagen te duimen, in de hoop dat zij mag slapen in de kamer met een ruimte thema. 

Helaas moeten we nog even wachten voordat wij kunnen inchecken. Het is nog vroeg en vanaf 14.00 kunnen we pas weer terecht. We laten onze bagage achter bij de receptie, pikken een kaart en gaan de stad alvast in.  

Het hostel ligt in het hippe Belgische Kwartier (Belgisches Viertel) wat steeds populairder wordt. De straten verwijzen allemaal naar Belgische provincies en steden. Al heb ik ook de Maastrichter Strasse voorbij zien komen... De wijk zit vol met streetart en (te dure) hipster winkels, heerlijk!

 De vorige keer dat ik in Keulen was heb ik eigenlijk geen foto's gemaakt. Mijn camera was leeg en ook mijn telefoon kapte er na één foto mee. Deze keer kwam ik beter voorbereid. Ik heb gezorgd dat alles 110% was opgeladen en heb een stuk of 500 kiekjes geschoten. Eigenlijk was dit ook het enig dat ik heb voorbereid, ik heb niet eens het hostel opgezocht op Google. 

Toen we eenmaal in het centrum waren, was eerst de Dom aan de beurt voor een photoshoot. Deze Dom van Sint Peter en Maria is een gothische kathedraal. Tijdens ons vorige bezoek in 2013 stond deze al in de steigers en de grote opknapbeurt is nog niet afgelopen. Het is echt een fantastisch mooi gebouw. De bouw hiervan is begonnen op 15 augustus 1248 maar heeft eeuwen stil gelegen. De Dom staat op de UNESCO werelderfgoedlijst. Je kunt de kathedraal van binnen bekijken. Een los kaartje voor een volwassene is €4, maar als je ook de toren wilt beklimmen (gaat op mijn bucketlist voor een volgende bezoek) betaal je €8, maar dan mag je ook een kijkje nemen in de schatkamer. Ik heb de Dom alleen van de buitenkant bekeken. 

Het was heerlijk weer, maar toch gek om met Koningsdag in Duitsland te zitten, in plaats van schuifelend door de mensenmassa naar de troep van onze landgenoten te kijken. Een verademing!

In Keulen leeft mijn obsessie voor de Love Locks weer op, de spoorbrug Hohenzollern over de Rijn hangt helemaal vol. Het zijn er zo ontzettend veel, het is gewoon bizar. De eerste slotjes zijn opgehangen in 2008 en bij de laatste officiele telling in 2011 hingen er al 40.000 slotjes. Nu wordt het aantal alleen nog geschat, maar het zal neerkomen op zo een 340.000 slotjes! Fantastisch! Er hangen de meest vreemde exemplaren tussen en alleen hiervoor is het al leuk om een kijkje te nemen. Zoals verwacht, ging ik weer door het dolle. Maar ik heb halverwege ook nog even gezwaaid naar de plek waar ik de as van mijn moeder in de Rijn heb uitgestrooid. 

Het hostel ligt in het hippe Belgische Kwartier (Belgisches Viertel) wat steeds populairder wordt. De straten verwijzen allemaal naar Belgische provincies en steden. Al heb ik ook de Maastrichter Strasse voorbij zien komen... De wijk zit vol met streetart en dure hipster winkels, maar het is er wel gezellig.

Die Wohngemeinschaft is een leuke tent, ook om alleen een drankje te doen. In het weekend is het er stervensdruk, je mag blij zijn als je een plekje weet te bemachtigen. 

Nadat we hadden ingecheckt wilden we weer in het kleine, crappy liftje stappen toen we werden tegen gehouden door een bijzonder figuur met de naam Ron-John (geen grap) met een hoge goochellaarshoed op (ook geen grap). Als een sneltrein ratelde hij door en vroeg waar we vandaan kwamen, waar we heen gingen en ga zo maar door. We zouden hem nog wel tegen komen, voorspelde hij, en hij had gelijk!

Wij konden de kamers gaan verkennen. Helaas werd het geen ruimte kamer voor Nanouk, maar een witte kamer met bomen. Gijs en ik opende de oranje Emilia kamer, die met alle prullaria behoorlijk op je af komt. Elke kamer heeft een verhaal, die je op de website of naast de deur van je kamer kunt lezen. 

Omdat ik toch wel behoorlijk gaar ben, besluiten we die avond ook niet weg te gaan, maar in het hostel wat te drinken. We komen de vreemde Ron-John weer tegen, waar we wat mee kletsen. Max verorbert een aantal bakken nacho's, van de kraam die buiten het hostel staat. Ik voel me niet goed, maar ik had graag willen proeven, wat ruikt het lekker! Rond een uur of tien vertrek ik naar de kamer, maar Gijs en Nanouk gaan nog even op avontuur in de wijk. Ze belanden in de tuin van een kerk, waar allemaal jongeren zitten te drinken. Ze chillen wat met hun nieuwe vriend, Rolf de Kat en rollen uiteindelijk pas een paar uur later terug naar het hostel.