Wad'n musea

Terschelling dag 11 dinsdag 21 juni 2023 

We hebben het gisteren niet te gek gemaakt en zijn deze ochtend fris en fruitig. We verorberen een ontbijtje bij het camping restaurant voor we weer op pad gaan. Via een bijzondere route (de “heenweg”) fietsen we naar Midsland voor het Wrakkenmuseum dat is gevestigd in een authentieke Terschellingse boerderij. Het museum omschrijft zichzelf als “Een prettig gestoord museum vol spannende verhalen” en daar sluit ik me wel bij aan. Het is een klein museum dat weer heerlijk volgepropt is en de geschiedenis met veel humor brengt. Een toegangskaartje voor volwassenen is €5,- en voor kinderen betaal je €3,-. Ga hierheen en verdwaal tussen alle vreemde items die de eigenaar in de loop der jaren heeft verzameld! Ik ben in ieder geval fan.

 

Vooral de duikhelmen vind ik leuk om te zien, maar de hele tentoonstelling roept bij mij eigenlijk weer het gevoel op dat we er met zijn allen maar een puinzooi van maken op onze aarde. Vooral het "badeendjes-verhaal" is hier een mooi voorbeeld van. Een container met 28.000 badeendjes sloeg in 1992 van een schip, waardoor de plastic dieren in de zee dobberden. Ze maakten een hele wereldreis en doken overal ter wereld op. 

Onze volgende stop ligt bij West-Terschelling: het Bunkermuseum. De toegangskaartjes zijn €8,50,- en dan krijg je toegang tot het bezoekerscentrum waar ze exposities hebben en er draait een informatieve film die je kunt bekijken over de Atlantikwall. Ik wist hier dus niets van, maar het is de verdedigingslinie van de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog van maar liefst 6.000 kilometers. Deze linie staat vol met bunkers/stellingen. Het museum waar we nu zijn is de oude Tigerstellung, ook onderdeel van de Atlantikwall. 

 

We krijgen een mooie rondleiding van een vrijwilliger die met veel passie over het museum vertelt. Super tof! Na de binnenruimte gaan we struinen door de bunkers in de buitenruimte. Bij elke bunker staat wel wat aan informatie, maar in vier bunkers is er opnieuw een expositie te zien, indrukwekkend en wel even een ander vibe dan het wrakkenmuseum. In de 'tuin' zijn ook indrukwekkende stukken te zien. Natuurlijk zijn de bommen altijd creepy, maar ik ben ook gefascineerd door de grote gele reddingsboei. Hier lagen er meerdere van in de zee, mocht er een vliegtuig neerstorten, dan konden de inzittende hier in schuilen. In de praktijk vielen ze tegen, de geallieerden beschoten de boeien en ze spoelden aan op de kust. 

Na een uur of 2 stappen we weer op de fiets en crossen naar het centrum van West. Bij Flaman aan het Brandarisplein gaan we op het terras zitten voor een cranberry cheesecake, mmmm.

 

We hebben nog een laatste museum op de lijst voor vandaag: Het Behouden Huys. Vlakbij de haven in oude commandeurswoningen uit de 17e eeuw is het museum gevestigd. Voor €7,50 per volwassene (€3,- voor kinders) mag je het museum gaan verkennen met een audiospeler op zak. 

 

Het is een prachtig opgezet museum, weer totaal anders dan de vorige 2. Het verteld intrigerende verhalen over de geschiedenis van het eiland. Er zijn souvenirs van indievaarders, nagebouwde huisjes uit het verleden, hutten van poolvaarders en een sinaasappel van een soldaat. Heel tof gemaakt is de Lutinetentoonstelling, waarbij je het verhaal kunt beluisteren in een schip. We zijn aan de late kant en moeten ons haasten, maar bij een volgend bezoek aan dit eiland ga ik gewoon nog een keer om echt alles uit het bezoek te kunnen halen. Rond kwart over vijf staan we weer buiten.

We wandelen een stuk over het groene strand, een prachtig breed strand waar je het gevoel hebt alleen te zijn op het eiland.

 

Die avond eten we een avocadoburger bij Flaman en proosten met een Scelling 5 op onze laatste avond op Terschelling. Morgen gaat onze tocht verder op het vaste land van Friesland! 

 

Ik was er al eens geweest en bang dat mijn tweede keer op het eiland zou gaan tegenvallen, maar niets is minder waar. Terschelling is heerlijk! Het heeft nog meer een eilandgevoel dat ik bij Texel heb. Ik vind de huisjes prachtig, de plaatsnamen en straatnamen spreken tot de verbeelding en de hele eilandvibe vind ik geweldig. De volgende keer zal ik wel beter opletten dat ik er niet tijdens/na Oerol kom, maar ben ik nog steeds een Schylge-fan! 

0 Berichten

Wad'n dieren!

Maandag 20 juni 2022 - Terschelling -

Vandaag ben  ik eindelijk weer de oude en dat is maar goed ook, want vandaag gaan we zeehondjes kijken. Ik fiets naar een camping verderop waar een winkeltje zit en haal een ontbijt. In het zonnetje eten we een picknick ontbijtje voor we op pad gaan. We fietsen naar West-Terschelling en stoppen bij de Brandaris voor de derde as-dumping van deze trip. 

 

De Brandaris is de oudste nog werkende vuurtoren van Nederland en was afgebouwd in 1594. De oude toren was een aantal decennia eerder dramatisch in zee gestort. En natuurlijk het meest herkenbare gebouw van Terschelling, het icoon van het eiland. 

 

Na een cappuccino bij restaurant Zeezicht gaan we naar de boot. De Talisman ligt tegenover het VVV-kantoor in de haven. We laten onze tickets (€14,- per volwassene) zien en gaan zitten. Het lijkt rustig, maar op het laatste moment komt er een schoolklas vol pubers de pier op. Uiteraard zitten ze vol sterke verhalen, ik zweer dat ik echt noooooooit zo ben geweest, uhum! We hebben ook altijd pech!

 

Om 13:00 uur varen we uit en we hebben prachtig weer, zonnig met af en toe een wolkje. Een fotograaf naast me vertelt dat we hier veel geluk mee hebben, want het zorgt voor een mooie lichtval op het zeewater. Alleen de tocht naar de zandbank is al chill. Ondertussen horen we via de luidspreker allerlei feitjes over de bruine en grijze zeehonden die samen in de Waddenzee leven en rondhangen op de zandbanken.

 

Wanneer de zandbank in zicht komt zie je in de verte al de zwarte vlekjes in de zon liggen opwarmen. Via de speaker wordt gevraagd om zo min mogelijk geluid te maken, zodat de dieren niet schrikken. We mogen hier in theorie alleen zijn zodat de Talisman kan checken of er geen zieke, gewonde of zelfs dode dieren in de groep aanwezig zijn. Als dit wel het geval is, dan geeft de Talisman dit door en kan er een opvangcentrum komen om het dier te verzorgen en natuurlijk zo snel mogelijk weer uit te zetten. Je ziet regelmatig dieren die ver van de groep verwijdert zijn. De Talisman geeft aan dat dit dieren zijn die heel recent zijn uitgezet. 

 

We varen steeds dichterbij en nu kun je de zeehondjes al goed zien. Het verbaast me hoe dichtbij we eigenlijk op de zandbank kunnen komen. Naast ons varen nog andere bootjes van tours, ook hele kleine bootjes, dat lijkt me ook wel een keer tof. Als we zo een beetje tussen de zeehonden op de zandbank liggen staat iedereen vol bewondering naar de dieren te kijken. Soms vergeet je dat we in Nederland meer hebben dan koeien. De pubers kunnen zich uiteraard niet gedragen en op een moment voel ik me geroepen om er eentje een nare por met mijn elleboog te geven. Het kost me wel karmapunten, maar het eikeltje zit keihard te krijsen en er is net dertig keer gezegd dat je stil moet zijn...zucht... 

 

De Talisman geeft je 99% garantie om de zeehonden te spotten. Eigenlijk liggen ze hier dus echt altijd en is het haast onmogelijk om ze niet te kunnen zien. Niet zoals bij die leuke dolfijnen en walvis tourtjes in het buitenland, waar we elke vaak pech hebben. 

Nadat we weer met beide beentjes op de wal staan gaan we wat inkopen doen. Ik heb alle boeken die ik heb meegezeuld al uit en ik heb er eentje op het oog. Bij boekhandel Funke koop ik het boek ‘De Lutine’ van Martin Hendriksma. Het gaat over een heuse goudkoorts in Nederland, nadat er een schip met een flinke lading goud, zilver, dubloenen en Spaanse matten in 1779 zinkt tussen Vlieland en Terschelling. Het boek vertelt deze geschiedenis van de afgelopen 200 jaar en ik vond het een tof boek. 

 

Met een volle rugtas, maar lege maag strijken we neer bij Grand Café Het Raadhuis vlakbij de haven (ik heb begrepen dat het er nu niet meer zit, jammer want ik vond het een leuke tent). We drinken een echt Terschellinger biertje met de naam Schoemrakker. Volgens hun website zijn zij de eerste brouwerij op Terschelling, ze gebruiken voor het brouwen van hun biertjes het water dat afkomstig is uit de duinen van het eiland. Ze hebben ook een proeflokaal. 

 

Daarna gaan we naar een volgend café, horen het gebrabbel van een dronken Eilander aan over Walkinderen, fietsen nog naar Midsland voor een biertje, maar eigenlijk is alles na Oerol een beetje uitgestorven. Alle horeca-eilanders zijn toe aan een break en veel is dan ook een paar dagen gesloten als ze Oerol achter de rug hebben. Dan maar terug naar de tent met snacks en bier! 

0 Berichten

Wad jammer...

Zondag 19 juli 2022 - Terschelling -

Aangezien we zo vroeg al de tent zijn ingekropen ben ik weer vroeg wakker. Vannacht heeft het hard geregend en keiharde onweer trok over ons heen. Ik lijk me gelukkig eindelijk wat beter te voelen en ik heb zin om Gijs Terschelling te laten zien. Onze camping voelt op dit moment echt nog als een festival locatie. De toiletgebouwen zijn ranzig en als ik aan het douchen ben hoor ik iemand braken. Of die is ook bij het gore restaurant op Vlieland geweest, of iemand heeft moeite met het verwerken van de liters bier van Oerol. 

 

We pakken de fiets naar Midsland (ik vind dit echt een plaatsnaam die past in een fantasieverhaal). Bij de kerk parkeren we en banen ons een weg door de Oerol-drukte. We doen rustig aan, want met vlagen voel ik me toch weer beroerd. Het is een schattig dorpje met oude huisjes in het hart van het eiland. Ze spreken hier een ander dialect dan op de rest van het eiland, namelijk Meslânzers oftewel Midslands. 

 

Je hebt er leuke winkeltjes en gezellige restaurantjes. Ik had graag bij Pura Vida willen eten, maar die is helemaal vol en na Oerol zijn ze gesloten om bij te komen van het gefeest. Bij de Koffiepot gaan we weer zitten, ik had natuurlijk meer dan 24 uur niet gegeten en wil mezelf helemaal vol proppen vandaag. Na een uitsmijter en een cappuccino zit ik zo vol dat ik er helemaal naar van word. Zucht, echt intense haat voor "Plezant" op Vlieland! 

 

We lopen nog even een stuk door het pittoreske "hoofdstraatje" van Midsland en besluiten dan om naar West-Terschelling te fietsen. 

 

Daar lopen we wat rond en bekijken bijzondere Oerol-voorstellingen (Oer-rollend over de grond rond vuurtoren Brandaris met blinddoeken om). Ik blijf me af en aan beroerd voelen. We besluiten wat eten en drinken in te slaan en terug naar de tent te gaan om daar te eten. I

 

k probeer zo lang mogelijk wakker te blijven, maar ik ben echt zo gaar. Pissig duik ik weer aardig vroeg mijn slaapzakje in en hoop dat ik morgen dan echt helemaal de oude ben. Ik had zo uitgekeken om weer op Terschelling te zijn en dan verpest 1 gore vreettent om Ameland gewoon alles. 

0 Berichten

Wad'n hel...

Dag 8 zaterdag 18 juni 2022 - Vlieland > Terschelling -

Holy shit... wat een nacht heb ik gehad zeg. Gijs was ook de hele nacht beroerd, maar die voelt zich inmiddels weer een stuk beter. Ik ben nog steeds aan het vergaan op het veldje voor de tent. Wanhopig probeer ik wat te slapen. Eigenlijk zouden we rond half elf de overtocht met de waddenveer naar Terschelling moeten hebben, maar die heb ik heel wijs vannacht al opgeschoven naar de avond. Nu vertrekken we om 19:00 uur. Hopelijk voel ik me dan wat beter. 

 

Gijs pakt de tent in. De tijd om uit te checken is hier 11 uur, maar dat lukt niet. Pas rond 1 uur rijden we weg van de camping. En het gaat moeizaam. Ik heb nog steeds last van mijn maag en ontzettend moe. Ik heb nog gekeken of ik ergens een hotelkamer kon regelen, maar helaas zat alles vol. Zelfs geen B&B of bungalow meer te krijgen. Ik kan wel janken, maar dat doe ik niet. Nee wat ik wel doe is slapen op de dijk...ik weet gewoon niet wat ik anders moet doen. Net als ik me wat beter voel begint het ineens keihard te regenen. Ik geloof dat mijn karmapunten op zijn... 

Doorweekt gaan we bij het poffertjeshuis De Lickebaert naar binnen.  Uiteraard steek ik eerst mijn middelvinger op naar restaurant "Plezant", omdat ze me vergiftigd hebben. Ik heb ze nog gemaild en via Facebook een bericht gestuurd in de hoop dat ze erachter zouden komen wat ons zo ziek heeft gemaakt en niet opnieuw mensen ziek zouden worden, maar 0 reactie. 

 

Ik zit aan de thee, meer kan ik niet wegkrijgen en Gijs verorbert een pannekoek. Gelukkig duurt de bui niet lang, maar ik voel me erg zielig nu ik ook nog eens zeiknat ben. Rond 6 uur wandelen we naar de jachthaven. De boot zal bij restaurant Dining vertrekken, dus niet bij de "gewone" haven waar de grotere boten aankomen. Zag ik gelukkig net op tijd, anders stonden we mooi op de verkeerde locatie te wachten. 

Als we bij dat restaurant zijn zien we gelijk de waddentaxi Zeehond al klaar liggen. Het bootje is super klein! Echt heel tof om hiermee de overtocht te maken. De fietsen worden aan boord gehesen en ik duik iets tevredener in de fijne stoelen. Het is echt zo jammer dat ik beroerd was tijdens dit tochtje... Nu moet ik zeker nog een keer terug... 

 

Na korte overtocht staan we op de steiger in de haven van Terschelling. Eindelijk! Ik heb er echt naar uitgekeken om weer naar dit eiland te gaan en het aan Gijs te laten zien. In 2020 ben ik hier met een vriendin geweest (nog steeds niet over geblogd nee) en ben echt een fan geworden. 

 

Alleen is op dit moment Oerol nog bezig. Had ik al gezegd dat plannen niet mijn sterkste kant is? Het lijkt me best een leuk festival hoor, maar als je het koud hebt, beroerd bent en gewoon wil huilen in je tentje dan is het niet zo fijn om hier midden in te belanden. 

Zo snel als we kunnen (en dat is niet snel want allemaal mokkende Oerollers halen me in) fietsen we naar camping De Kooi, vlakbij Midsland. Prima camping hoor, maar ik mis nu wel gelijk zijn rustige voorganger. De camping is nu gewoon een festivalcamping, compleet met krijsende/zingende vrouwen en te veel mensen voor het aantal toiletten.

 

Gijs hijst de tent weer omhoog en ik denk dat ik om 20:45 al knock out ben. Wat een rotdag. Ik had amper geslapen en de hele dag niets meer kunnen eten. Ik vind het nog steeds ontzettend aso dat "Plezant" nooit meer iets van zich heeft laten horen. Ik hou er echt niet van om slechte reviews te geven, maar hier kan ik gewoon niet onder uit. Plezant is gewoon kut!

0 Berichten

Aankondiging Tv-tas Tour

Dames, heren en alles daartussen... Met gepaste trots presenteer ik onze Tv-tas Tour. Een kampeertocht over de Nederlandse Waddeneilanden (Texel Vlieland Terschelling Ameland Schiermonnikoog = Tv-tas) op onze versnellingsloze stadsfietsen. Iets wat al een aantal jaren op mijn reisbucketlist staat, maar altijd aan de kant geschoven werd door verdere en langere trips. Aan het begin van dit jaar hebben we er toch voor gekozen om niet naar het buitenland te gaan, bang dat we weer in een lockdown zouden komen en opnieuw ons geld kwijt zouden zijn. Dan maar voor de veiligere optie. 

Om heel eerlijk te zijn vond ik het best spannend. Vooral het kampeer gedeelte, want echt kamperen heb ik vanaf mijn 14e niet gedaan (festivalletjes tellen niet mee). Er moest dan ook het nodige aangeschaft worden. Gijs zijn slaapzak stamt nog uit de jaren '70.  En dat is geen sneer, het is echt een geel ding met bruin/oranje bloemen. Lekker retro, maar niet praktisch. Bij een inspectie bleken de matjes uit datzelfde era helaas beschimmeld door een ongemerkt vochtprobleem op onze benedenverdieping. Daar moesten ook plaatsvervangers voor komen. Het elke dag uit eten gaan in Nederland is niet te doen, daarvoor is onze portemonnee lang niet dik genoeg. We besloten om dit af te wisselen met koken bij de tent, maar daar heb je natuurlijk ook attributen voor nodig.  Ons boodschappenlijst begon al aardig lang te worden. 

In eerste instantie was het plan om fietsen te gaan huren op de eilanden, maar ik schrok nogal van de prijskaartjes die daar aan hangen. Ik besloot uit te zoeken wat duurder is, je eigen fiets meenemen of de huurfietsen op het eiland. Dat was vrij snel duidelijk, het meenemen van je eigen fiets in de trein of op de boten was niet te vergelijken met de prijzen voor het huren van fietsen. Plus dat je met het huren van fietsen ook weer 'gaten' krijgt tussen je de dag dat je moet verplaatsen naar het volgende eiland en daar komen ook weer kosten bij kijken. Kort gezegd: Eigen fietsen it is! 

 

Waar ik even geen rekening mee had gehouden is het feit dat Gijs zijn fiets nogal een barrel aan het worden is. De ijzeren veren steken uit het zadel en de handvaten schieten constant van het stuur af. Hier moesten we dus ook het één en ander aan doen. 

Het boodschappenlijstje zag er aan het eind van het verhaal zo uit: 

- 2 slaapmatjes 

- 1 slaapzak 

- kooksetje 

- lampje 

- fietstassen 

- gasbrander

- koffiefilterhouder 

- zadel 

- handvaten fiets 

Je zou denken een reis in Nederland, dat is lekker makkelijk, maar niets is minder waar. Ik denk dat ik hier qua planning net zoveel tijd en moeite in heb zitten dan bijvoorbeeld de Filipijnen of Myanmar. Want hoe kom je van het ene eiland naar het andere? We wilden uiteraard zo veel mogelijk directe verbindingen in plaats van elke keer terug naar het vaste land. Het is gelukt om van Texel naar Vlieland en van Vlieland naar Terschelling te 'eilandhoppen'. Hierop moesten we onze planning ook weer aanpassen omdat deze boten niet iedere dag varen. Heel wat heen en weer geschuif dus. 

 

De boten tussen de laatste eilanden gaan helaas alleen in het hoogseizoen, ik weet niet of dit met drukte te maken heeft of misschien wel met het de stand van het water, maar wij zitten nog voor het hoogseizoen en moeten dus terug naar de wal om onze reis te vervolgen. Vanaf Terschelling gaan we terug naar het vaste land en fietsen de kust bij Friesland af. Hier heb ik een extra overnachting geboekt, in het pitoreske Oude Bildtzijl of op z'n Frysk Ouwe Syl. De volgende dag fietsen we door naar Holwerd, om daar de boot naar Ameland te pakken. Vanaf daar pakken we de boot weer terug, fietsen van Holwerd naar Lauwersoog en pakken daar de veerboot naar Schiermonnikoog. En daarmee tikken we de S van Tv-tas af en kunnen we naar huis! 

 

Uiteindelijk werden dit onze tourdata: 

 

Zaterdag 11 juni 2022 

 

Almere (trein via Amsterdam Centraal naar Den Helder) - De Koog, Texel (vanaf Den Helder met de TESO boot) 

Camping Kogerstrand

 

Dinsdag 14 juni 2022

De Cocksdorp Texel met boot 'De Vriendschap' naar Vlieland 

Natuurcamping de Lange Paal

 

Zaterdag 18 juni 2022

Jachthaven Oost-Vlieland met Waddentaxi MS Zeehond naar Terschelling 

Camping De Kooi 

 

Woensdag 22 juni 2022

West-Terschelling met rederij Doeksen naar Harlingen

Vanaf Harlingen fietsen naar Oude Bildtzijl 

Hotel De Witte Klok

 

Donderdag 23 juni 2022 

Oude Bildtzijl fietsen naar Holwerd 

Holwerd met rederij Wagenborg naar Ameland 

Camping Roosdunen 

 

Zaterdag 25 juni 2022 

Nes (Ameland) met rederij Wagenborg naar Holwerd 

Fietsen van Holwerd naar Lauwersoog 

Met rederij Wagenborg naar Schiermonnikoog

Camping Seedune

 

Maandag 27 juni 2022 

Met rederij Wagenborg terug naar Lauwersoog

Fietsen naar Winsum 

Trein van Winsum naar Almere via Groningen

 

Wij staan inmiddels te trappelen! 

0 Berichten