Batumi

Vandaag vertrekken we weer uit Mestia, ik had hier nog wel langer willen blijven. Niet voor de stad zelf, maar ik had meer van de omgeving willen zien. Om half 8 staan we op het grote plein waar alle busjes vandaan vertrekken. We hebben gisteren al een kaartje gekocht en zijn er als één van de eerste. Gijs wil nog wat eten voor onderweg scoren. Dit gaat hem niet worden aangezien we alleen maar 'groot' geld hebben. Zorg dus in deze kleine plekken voor wat klein geld, het is niet de eerste of laatste keer dat we hier issues mee hebben. 

 

Zonder eten wordt Gijs altijd beroerd als we de weg op gaan. Ook deze keer verandert hij al snel in een grauwe zombie look a like. Heel sneu en ik hoop maar dat hij niet over zijn nek zal gaan. 

Als we aankomen bij de tussenstop (dezelfde als op de heenweg) sluit ik aan en dring ik een beetje voor om wat te eten te halen. Ook hier is er maar weinig wisselgeld dus ik moet extra halen zodat ze kunnen wisselen. Toch bijzonder als er honderden toeristen per dag hier stoppen... Gijs verorbert de droge snacks die ik heb gehaald en krijgt weer een normaal kleurtje. 

De kust

We rijden een stuk langs de kust, waar ik best wat semi-interessante plaatsjes zie liggen. Jammer genoeg hebben we niet genoeg tijd om alle plekken te bezoeken. Op de boulevard van Batumi worden we afgezet. We hebben geen zin om te gaan rondlopen met onze tassen en uren naar het hotel te zoeken, we pakken mooi een taxi. 

 

Het was ook nog een flink stuk lopen geweest, want het duurt met de taxi zo een tien minuten. Dan staan we voor Paliashvili Hotel. Het ziet er netjes uit en we worden gelijk begroet door één van de receptioniste's. In een mini lift gaan we naar de vierde verdieping, waar een fijne, iets luxere kamer op ons wacht. Ik ben zo blij dat we hier niet op bezuinigt hebben. De bedden zijn heerlijk en eindelijk een fatsoenlijke douche! Daar ben ik wel aan toe. 

 

Als we allebei weer fris en fruitig zijn, lopen we terug naar de boulevard voor een biertje. Bij één van de strandtentjes strijken we neer. We bekijken de paar  mensen die op het strand liggen, maar ik besluit al snel dat ik het toch te vies vind (iets met tampons, ja inderdaad meervoud...). Zwemmen zie ik gelijk niet meer zo zitten.

 

 

Eerlijk gezegd had ik gehoopt dat we wat meer gezelligheid zouden vinden in Batumi. Niet dat de rest van Georgië niet gezellig is, maar het gezellige straatje zoals in Tbilisi ben ik niet meer tegen gekomen. 

 

We verplaatsen ons van terras naar terras, bekijken wat van de oudere gebouwen, eten een hapje en gaan via de nachtwinkel terug naar het hotel. 

0 Berichten

De laatste dag

Eindelijk echt goed geslapen. Het is vandaag onze laatste dag in Georgië en dat vind ik best jammer. Ik kijk er ook altijd naar uit om naar huis te gaan, maar we hadden nog heel veel mooie dingen willen zien. Als we ons volgepropt hebben bij het uitgebreide buffet van het hotel gaan we de stad verder verkennen. We hebben geen plan, gewoon lopen en chillen. 

 

We lopen langs de boulevard om het beeld van Nino en Ali te bekijken. De twee geliefden zijn de Russische versie van Romeo en Juliet. De moslim man Ali is verliefd op de christelijke Nino, wat natuurlijk allemaal  niet kan en moeilijk gedoe volgt. Hier op de boulevard gaan ze letterlijk in elkaar op. Tenminste als het beeld beweegt, maar dat is helaas nu niet het geval. Kijk maar op Youtube, het is best geinig gedaan. 

 

Ook vind je hier vlakbij de (lelijke) Alphabetic Tower. Het gebouw is 130 meter hoog en moet een dubbele helix voorstellen (DNA) met daarop het unieke Georgische alfabet. Het gebouw heeft maar liefst $65 miljoen gekocht. Niet normaal... 

Dan komen we uit op het Europaplein, waar je heel goed de hele dag kunt zitten en mensen bekijken. We hebben heel wat bijzondere exemplaren voorbij zien komen. Er was een heel vreemd tafereel bezig. Een hele familie probeerde de boel op te lichten bij een restaurant. Wat ze nu probeerden was niet helemaal duidelijk, maar verschillende keren zagen we dezelfde familieleden lopen in een andere outfit en andere samenstelling. Dat ze echt ergens mee bezig waren bleek wel toen ze schreeuwend en gillend van een terras weg werden gestuurd. Heel vaag allemaal. 

 

Medea monument; in 2007 geopend door president Sakaashvili. Een afbeelding uit de Griekse/Georgische mythologie. Mevrouw Medea heeft het gouden vlies in haar handen en toont dit trots aan de bezoekers van het Europa Plein. 

 

Astronomische klok; gemaakt in Duitsland. Op de website 'Georgia About' kun je zien wat de klok nu allemaal kan aangeven, waaronder de maanstand, welk sterrenbeeld aan de hemel staat en de zonsopkomst en ondergang. De klok is bevestigd op de nationale bank van Georgië. 

 

Als we alle Ragnar biertjes en Bavaria biertjes hebben opgedronken vertrekken we weer. We eten een burger bij het restaurant Daquiri Family, maar maken het niet te laat vandaag. We slapen rond een uur of 11 pas en om 1 uur gaat de wekker alweer. We worden op gehaald door een chagrijnige taxi-chauffeur die ons naar het kleine vliegveld van Batumi brengt. Ons Georgische avontuur is afgelopen.

Previous: Batumi

Next: 6 jaar in as


0 Berichten