Dit jaar kwam Nanouk met het idee om naar het Belgische Leuven te gaan en dit vonden Gijs en ik natuurlijk een ongeleuvenlijk leuk idee! Op een zaterdag iets over tienen staan Max en Nanouk voor onze deur om ons op te halen. Het wordt een rit van bijna 3 uur, maar gelukkig hebben we er allemaal zin in.
Leuven wordt al sinds de prehistorie bezocht. Er zijn voorwerpen gevonden van 130.000 jaar voor christus. De eerste vast woonplekken ontstonden rond 3500 voor christus. Sindsdien is er veel gebeurt met de stad, zo kwamen de Romeinen, werd het even een Oostenrijkse stad, pikten de Hollanders het in en werd het in de wereldoorlogen gebombardeerd.
Leuven is een heuse studentenstad. De universiteit hier is de oudste van de Lage Landen. Het wordt ook wel de bierhoofdstad van België genoemd. Dit door de hoeveelheid bierbrouwerijen. Ooit zaten er 56, maar dit is wat geslonken. Echter zit de grootste bierbrouwerij van de wereld wel in Leuven, de Stella Artois brouwerij van ABinBev. Volgens mij is dat laatste alleen al een goede reden om de stad te bezoeken.
We hebben kamers geboekt in het Ibis Budget Hotel Leuven Centrum. Het is makkelijk te bereiken en maar vijftien minuten stappen van het centrum, aldus de receptioniste. De kamers zijn simpel, een bed, wastafel, toilet, douchecabine en een kleine tv. Ik vind het niet erg, de tv vond ik al luxe. Maar wat ik wel vervelend vind zijn de vreselijk kleine kussentjes. Die dingen slaan nergens op. En ook is het toch wat gek dat er geen wc-borstel aanwezig is. Niet zo fraai..
De echte reden voor onze komst zijn de kerstmarkten in Leuven. We waren dit jaar ietwat laat met het plannen en in veel andere steden was alles al volgeboekt. Toen kreeg Nanouk deze bestemming in het oog. Dit jaar is de dertigste keer dat de kerstmarkten in de stad worden gehouden. Het Ladeuzeplein, waar de markt van oudsher staat, wordt op het moment verbouwd. Hier staat deze keer een provinciaalse markt, met allerlei worsten, kazen, makarons en soepjes. Ook de gaafste draaimolen ooit! In de vorm van een kerstboom en de cabines zijn de kerstballen. Ik had bijna zelf een kaartje gehaald.
De rest van de kerstmarkt is dit jaar verhuist naar het Sint-Donatuspark, een vijf minuten verderop. Het is jammer dat de meeste kramen geen houten hutten zijn, maar witte tenten. Voor mij neemt dat toch een hoop van de sfeer weg. We schuifelen door het andere publiek, halen raclette, champignons en gigantische broodjes worst, terwijl we de koopwaar bekijken. Ik heb de meest bijzondere kerstballen voorbij zien komen, prachtige lantaarns en gave 'foute' kersttruien. Nanouk kwam in de verleiding om een houten zonnebril (typisch iets voor op de kerstmarkt) te kopen. Voorzichtig vraagt ze aan de verkoper wat de prijs is. 'Die is 98 euro mevrouw' zegt de man hoopvol. Helaas, dat gaat hem niet worden en snel smeren we hem weer.
Leuven schijnt vol te staan met streetart. Eigenlijk was er een plan om hier naar op zoek te gaan, maar vanwege lekkere biertjes is dit er niet helemaal van gekomen. Ik ben wel wat werkjes tegen gekomen. Op het Ladeuzeplein is een gigantische gespietste kever te zien, die je bijna niet kunt missen, al verliet Nanouk het plein bijna zonder het grote groene insect te zien. Het is een geschenk van de KU Leuven aan de stad, ter ere van de 575ste van de school.
Ook kwamen we de schattige schildering van het (ik denk) ijsetende 'Crème Beer' van Waldorf Claw tegen. De volgende keer als ik naar Leuven ga, dan kom ik met een missie: Meer street art opsporen!
Leuven is een gave stad, soms waande ik me echt in een combinatie tussen Disneyland en de Efteling en dat kwam niet alleen door de kerstverlichting. Zo heb je de Sint-Pieterskerk op de Grote Markt, die ook op de UNESCO Werelderfgoedlijst te vinden is.In de 8ste eeuw zou hier al een eerste versie van de kerk gestaan hebben. Het gaat dan wel om een houten exemplaar. Vanaf 1400 is begonnen aan de bouw van de huidige kerk. Het gebouw heeft in de twee wereldoorlogen veel te verduren gehad. In de eerste brandde het dak af en in de tweede werd het gebombardeerd, waarbij een deel verwoest werd.
Ook aan de Grote Markt ligt het mooiste gebouw van Leuven, naar mijn mening en ik denk ook die van veel andere. Dit is het stadhuis, een van de bekendste gotische stadhuizen ter wereld. De Leuvenaren hebben het stadhuis in Brugge als voorbeeld genomen en zijn met het idee aan de haal gegaan. Maar liefst 149 beelden van patroonheiligen, heersers, geleerden, kunstenaars en bijbelse figuren sieren het gebouw. In 1439 is voor het eerst begonnen met het bouwen en in de perioden daarna is er steeds meer bij gebouwd en verbetert. De beelden zijn er zelfs tussen 1849 en 1880 neergezet. Het is echt een gaaf bouwwerk, die nog sprookjesachtiger wordt door de gekleurde lampen in de ramen en de kerstlichtjes rond de torens.
Natuurlijk moeten we in Leuven wel een Stella Artois nemen, ten slotte wordt het bier in deze stad gebrouwen. Dit kun je bijna niet over het hoofd zien. Je rijdt waarschijnlijk bij het binnen rijden van de stad al langs de brouwerij (wij in ieder geval wel) en bij zo een beetje elk café hangt er wel een uithangbord met het rode schild er op. Dit biertje is in 1926 als een kerstbiertje op de markt gebracht. Stella is Latijns voor ster. In de jaren is het biertje wel wat minder bitter geworden, verteld Wikipedia mij.
De Pauwel Kwak, of gewoon Kwak, vind ik de ontdekking van het weekend. Het biertje is erg lekker met zijn 8.4% en er zit een leuk verhaal achter het typische glas, die je hieronder ziet. Dit ontwerp is in de tijd van Napoleon ontwikkelt voor koetsiers. Zij mochten hun koets niet onbeheerd achterlaten en om toch meer biertjes te kunnen verkopen is het koetsiersglas bedacht. De houten houder wordt aan de koets bevestigd en het glas er in gehangen. Door de bolle onderkant valt het glas niet om en kan er ook mee gereden worden. Nanouk heeft voor ons een exemplaar van de barman afgetroggeld.
Na ons avontuur in café Belge zijn we gaan eten bij Grand Café De Hoorn wat ons (Max en mij) een leuke tent leek, maar wat achteraf wat te saai bleek. Na vijf potjes met knoflookzoutjes verorberd te hebben (waarvan er drie van een andere tafel zijn gejat) was het tijd voor de burgers. Ik vond mijn Smokey behoorlijk saai en was het na een halve burger al weer zat. De frietjes waren wel erg lekker! We zijn hier ook niet heel erg lang blijven hangen, vooral niet omdat ze ons niet wilden vertellen waar we de knoflookzoutjes konden kopen.
Een beetje verdwaalt kwamen we bij een rockabilly feestje waar we enthousiast naar binnen liepen en enthousiast door de portiers werden gestopt. 'Hebt u ene tieket?' vroeg de zweterige man. 'Een wat?' vroeg Nanouk verbaast. 'Ene ticket, voor entree?' antwoord hij geïrriteerd. Oohh een entree kaartje... Gelukkig zijn we allebei blond... Als we vragen hoe duur deze zijn blijken ze €16 te kosten. Uhm, laat maar...
Even verderop komen we op een ander soort kerstmarkt, met een hoop alternatieve mensen, bier en vuurkorven. Even warmen we hier op met een ijskoud biertje in ons hand. Dan krijg ik plotseling buikkramp. Daar zat ik nou net op te wachten. Met een tussenstop bij de supermarkt, maak ik dat ik terug kom in het hotel. Ik geef de hoeveelheid vlees van die dag de schuld. De volgende keer moet ik hier echt beter op gaan letten...
Toch ben ik wel een beetje 'In Love With Leuven'. De sfeer was fijn. Het was er gezellig druk, maar we konden overal nog een zitplek vinden en werden niet verdrukt op de kerstmarkt. Het disneystadhuis wil ik nog 1000 x op de foto zetten en ik heb al wat doelen voor een eventueel volgend bezoek!