Half 7 gaat de wekker. Ik heb natuurlijk weer kut geslapen en ben om het half uur ongeveer wel wakker geworden. Snel even douchen en de laatste spullen in de rugtassen gooien. Die krijg ik minder goed ingepakt dan op de heenweg, maar er is eigenlijk amper wat bij gekomen. De drankjes en snacks die we over hebben laten we staan. Misschien is de gekke baas hier blij mee.
Precies volgens mijn planning staan we om 7.30 uur buiten. We lopen naar de taxistandplaats en vragen of iemand ons naar het vliegveld kan brengen. Toevallig is dit dezelfde chauffeur die ons ook naar Pico Arieiro heeft gebracht.
Ongeveer 20 minuten later en €35 lichter staan we al op het vliegveld. Ik had liever weer de Aerobus gepakt, maar die rijdt pas vanaf 9 uur. bij een koffietentje halen we broodjes en een vieze cappuccino. Ik heb gisterochtend al ingecheckt en heb de boardingpass op mijn telefoon staan. Ik word hier een beetje nerveus van, ik heb toch liever een papiertje in mijn handen.
Na wat inzoomen, weer uitzoomen en het scherm lichter maken, lukt het toch om de passen te scannen. We moeten toch best lang wachten en we hadden best wat later kunnen vertrekken. Het is niet echt duidelijk waar we nou moeten zijn, er staat geen gate aangegeven op de borden. Pas om 9.20 uur verschijnt het gatenummer op de borden. Het halve vliegveld springt op en begeeft zich richting de gate. Het is druk en er zijn veel te weinig zitplaatsen. We gaan maar in de rij staan. Hier komen we onze helden tegen, die ons uit de wildernis bij Achada do Teixeira een lift hebben gegeven.
Als we langs de balie zijn (inzoomen, uitzoomen, scherm donkerder en lichter maken) mogen we een busje in. Ik zie twintig meter verderop het vliegtuig al staan en dit voelt lichtelijk overbodig, maar het zal wel met veiligheid te maken hebben. We zitten bijna vooraan in de vliegmachine en deze keer kunnen we wel naast elkaar zitten.
De vlucht gaat soepel en ik geniet van de mooie uitzichten. We vliegen over Lissabon, wat een gigantische stad. Bij Nederland vliegen we langs de kust, echt supergaaf om de duinen op deze manier te zien. Zeeland is heel tof om te zien, volgens mij is het meer zee dan land...Ook zie ik IJmuiden liggen, waar Gijs en ik een nacht in een hotel hebben gezeten, welke ik ook kan zien liggen.
Als we nog een keer afscheid hebben genomen van onze liftgevende helden, kunnen wij lekker doorlopen met onze handbagage en staan we al snel in de aankomsthal. Even ben ik gedesoriënteerd en op zoek naar een bordje naar de uitgang. 'Joehoeeee' hoor ik luid en herken de stem. Max zwaait naar ons vanaf een cafeetje en Nanouk zit met een brede lach op haar gezicht. Even snap ik er niets van, maar ze zijn ons gewoon ook weer komen halen! Geweldig! En het beste.... er staan zelfs biertjes op ons te wachten!
Reactie schrijven