As bij de Rialto

Vandaag is het gelukkig wel zonnig en ik heb goed geslapen. We ontbijten bij de camping, in Venetië zelf betalen we waarschijnlijk tien keer zo veel. 

 

In de zon is de stad nog veel mooier, ik kijk mijn ogen uit. Bij de (drukke) Rialto brug strooi ik wat van de as van mijn moeder uit. Het is hier vol toeristen en zonnebril verkopertjes. 

 

Ik had gehoord dat het vet erg zou stinken in Venetië, maar daar merk ik gelukkig helemaal niets van. Misschien omdat het gisteren zo hard heeft geregend. 

Ezio

Als we over het San Marcoplein lopen krijg ik last van flashbacks. Ik ben nooit eerder in Venetië geweest, maar toch heb ik hier al tientallen keren gelopen, maar dan als Ezio Auditore Da Firenze, één van de hoofdpersonen uit Assassins Creed (een computerspel). Het is toch knap dat ze dit spel op zo een manier in elkaar hebben gezegd, dat je gewoon echt een gevoel van herkenning hebt. 

 

Het plein is mooi, maar ik ben de andere toeristen en vooral de duiven al snel zat. We lopen langs het water en zien de brug der zuchten (Ponte dei Sospiri). Dit is een brug die het paleis van de Doge en de gevangenis verbindt. De gevangen gingen na hun veroordeling via deze brug naar de kerkers en door de kleine raampjes konden ze een laatste blik naar buiten werpen.  

 

We lopen wat rond en proberen de drukte zo veel mogelijk te vermijden. We komen terecht op een marktje, die er super gestyled uitziet, echt heel mooi. Na de lunch besluiten we naar een supermarktje te gaan en wat biertjes te halen. Als we op de terrasjes in het centrum blijven hangen, dan is ons budget voor de vakantie vandaag nog op. Langs een kanaal gaan we zitten, het is hier rustig en je kunt alle mensen in de gondels bekijken. Ik geloof dat we wel vijftig keer op de foto zijn gezet door de mensen in de bootjes. Ik weet niet waarom, maar ik vraag me soms wel eens af op hoeveel vakantie foto's van andere mensen ik sta. Vooral als ik zie hoeveel onbekende er op mijn eigen foto's staan. 

Tiramisaru

Langs de grachten van Venetië vind je I Tre Mercanti, wat de drie handelaren betekent. Een winkeltje  met allerlei lekkers als pasta en wijn, maar ook tiramisu, Gijs zijn favoriete toetje. Liefkozend noemt hij het Tiramisaru, vraag me niet waarom… Maar goed al snel stonden we aan een bakje met het zoete spul naar binnen te lepelen. Wij hebben het bij de ‘originele’ gehouden, maar ze hebben er ook allerlei andere varianten zoals Nutella en aarbei. 

 

Ik moet zeggen dat het hangen langs de grachten echt heerlijk is. Op een gegeven moment gaan we op de steigers in het zonnetje zitten. Het is leuk om te zien wat er allemaal voorbij komt, politiebootjes, taxibootjes, luxe rijkeluisbootjes. We halen nog een ijsje. Gijs krijgt de verkoper behoorlijk geïrriteerd door stug tiramisaru smaak te blijven zeggen. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0