Om negen uur worden we opgepikt door onze chauffeur van de dag. Vriendelijke Ana heeft deze voor ons geregeld. Ik moest haar even overhalen, ze vond het eigenlijk geen goed idee, omdat ik volgens haar nog te ziek zou zijn. Oprecht bezorgd, anders kan ik het niet noemen. Als ze de toer niet zou boeken, dan loopt ze zelf natuurlijk commissie mis, dus waarom zou ze het uit mijn hoofd proberen te praten?
Onze eerste stop is een pottenbakkersdorp, hier maken ze vasen, schaaltjes, bakjes en ga zo maar door. In dit dorp beplakken ze de aardewerkjes met gekleurde eierschalen. Dit ziet er tof uit. Ik wil dit ook eens proberen.
De volgende stop is een weversdorp. Onze gids verteld dat de Sasak bevolking allemaal een weefgetouw voor het huis hebben staan. Als een vrouw niet kan weven, dan mag ze niet trouwen.
Natuurlijk komt de rondleiding aan het eind uit bij een winkel. Max gaat hier helemaal los, hij koopt overhemden voor zijn vader, maar Gijs koopt nog een hoedje, voor bij zijn traditionele outfit. Ze zullen wel blij met ons zijn. We mogen ook nog even poseren in traditionele kledij.
De volgende stop is een traditioneel dorp, maar ik geloof er eigenlijk weinig van. De gids doet net of de mensen hier daadwerkelijk wonen. Ik weet niet precies waar het aan ligt, maar het komt over als een set up. Toch is het leuk om te zien. Hier zie je ook weer de rijstschuren, waarop ons verblijf bij Sama Sama op Gili Trawangan gebaseerd is.
De gids vertelt dat de vrouwen bij de Sasak de baas zijn. Zij slapen in het huis, terwijl de mannen buiten slapen. Voor de verandering komen we uit bij een winkeltje. Je zou er haast moe van worden. Toch kopen we wel wat, een rijstlepel...
Kuta Beach
Max heeft op internet al gelezen dat bij Kuta Beach, de afsluiter van de dag, veel crimineeltjes rondlopen. Hele jonge crimineeltjes. Het schijnt dat je hier lastig gevallen en soms zelfs beroofd wordt door kinderen. Hier heb ik niet veel zin in. Als we worden afgezet bij een restaurant, lijkt het nog rustig. We eten een lunch en al snel zien we scooters met kinderen aan komen rijden. Gelijk beginnen ze te bedelen. We geven ze wel een centje en dan houden ze op.
Toch zitten de verhalen me niet lekker en we besluiten de chauffeur te vragen ergens anders heen te gaan. De man lacht en verteld dat hij sowieso een veel mooier strand weet!
Mawun Beach
De chauffeur heeft gelijk. Het strand waar ons mee naar toe neemt is prachtig. En nog mooier, er zijn geen kinderen. We hangen op het strand, zwemmen een beetje en er is bijna niemand anders. Wel is er een vrouwtje die Max probeert uit te huwelijken aan haar dochter, maar Nanouk kan er nog net een stokje voor steken. Ik zou echt Kuta Beach laten voor wat het is en lekker naar Mawun gaan!
Reactie schrijven