Terug in Praag

Hostel Elf, waar we ons kamertje voor die nacht hebben geboekt, ligt vlak bij het station. Een grote stenen trap brengt je naar de tuin. De schotborden van deze trap zijn allemaal beschilderd met allerlei vlaggen en ook in de tuin vind je een hekje waarvan de planken door gasten zijn omgetoverd door nationalistische kunstwerken. De tuin ziet er heel gezellig uit, met grote picknicktafels en een barbecue, maar nu is er nog niemand. 

De receptie is zo overweldigend geel dat ik even niet door heb dat er iemand achter de receptie zit, maar we worden vriendelijk verwelkomd en zijn al snel ingecheckt. We hebben gekozen voor een klein beetje luxe, een kamer met een eigen badkamer. Vooral omdat we morgen doorgaan naar een festival, ik wil me nog een laatste keer kunnen opfrissen. De kamer is ruim en de bedden zijn goed. Mijn geliefde kanariegele (ugh) wanden zijn gedecoreerd met foto's van duikers in zware, ouderwetse pakken. Heel gaaf, maar wat ze hier doen is me niet helemaal duidelijk. 

We rennen het centrum door en ik moet zeggen dat ik het een heel ander gezicht vind met mooi weer. Het ziet er nog mooier en kleurrijker uit, maar toch heeft de donkere winter ook wel wat. Wanneer we op een terrasje zitten, begint het ineens te regenen en werd het koud. Gelukkig duurt de bui niet lang en kunnen we snel door naar de lovelocks. Ik wilde zien of er al weer wat bij was gekomen, maar dit viel mee, volgens mij wordt het regelmatig leeg gehaald. 

Het was nog steeds best guur weer, terwijl we 's ochtends nog in het zonnetje hadden gezeten. We zijn maar even een hapje gaan eten bij Gotika. Niet bepaalt een aanrader, ze serveren het eten nog net niet in het blik waar het uit komt. Ik zou lekker doorlopen. 

Na de lunch lopen we door het park en willen uiteindelijk terug naar de andere kant van het water, maar als we over de brug lopen zien we dat er een trap naar beneden gaat en uit komt op een eilandje in de Moldau. Ik ben benieuwd wat er op het eiland is en we gaan naar beneden. 

Wat een rust op het eiland, er is bijna niemand en volgens mij helemaal geen toeristen. Langs het water, verscholen tussen de bomen zitten mensen een boekje te lezen en iemand zit te tekenen. Even verderop zien we een groot gebouw dat een terras lijkt te hebben, daar gaan we heen. 

Ook na een biertje blijft het guur en fris, toch maar even terug om iets warmers aan te trekken. Tijdens het avond eten werd ik niet lekker, misschien valt het blikvoer van Gotika niet goed? Ik ben zo misselijk dat ik besluit terug te gaan naar het hostel en op bed te gaan liggen. Een beetje jammer van onze eerste avond... We wilden eigenlijk naar Cross Club gaan.