Boerenweiland

Eén van onze vrienden is met zijn ouders naar Texel. Met een stel anderen genieten we van het zonnetje in de achtertuin en wanneer iemand van ons (Max) een grap maakt, dat we ook naar Texel zouden moeten gaan om hem te laten schrikken. We kijken elkaar aan en besluiten het daadwerkelijk te doen (goeie ouwe tijd, zucht). In een half uur zijn onze tassen gepakt, tenten ingeladen en zijn we onderweg naar Den Helder. Het is even spannend, straks missen we de laatste boot! Gelukkig zijn we op tijd en gaan op weg. Voor mij is het de eerste keer dat ik naar een Waddeneiland ga…

 

In 20 minuten waren we al op het eiland, ik had geen idee dat dit zo snel ging, en we crossen naar de camping (Loodmansduin) waarvan we wisten dat zijn vaste kampeerplek was. Alles ging bizar soepel, ik word er bijna bang van. Eenmaal bij het terrein is er niemand bij de receptie. We besluiten gewoon door te lopen en we zien wel of we nog een plekje kunnen krijgen. De camping is gigantisch! Maar nog geen tien minuten rond lopen of de langste van ons roept `Hey ik zie Bommel!`. Dit is de naam van de hond van onze vriend. We denken dat hij een grapje maakt, maar we zijn gewoon direct uitgekomen bij de tent van zijn ouders. Maar is hij wel blij om ons te zien.

Hij begrijpt niet wat er aan de hand is, maar lacht het een beetje weg en begint over dat we een campingplek bij een boer in een weiland moeten regelen. Wat een figuur! Komen we met zes personen om hem te verassen, wil hij ons weg hebben en maar tussen de koeien te gaan kamperen! We laten ons niet weg jagen en zijn ouders stellen voor dat we gewoon ergens onze tent neergooien, niemand de dit zal merken. Het begint al te schemeren en we gaan op zoek naar een plekje.

  

Een paar velden verderop besluiten we maar gewoon onze spullen neer te gooien. Het word ineens wel heel snel donker, maar gelukkig staat het allemaal snel. We hebben de inhoud van onze koelkast meegenomen en hebben zat te eten en te drinken. We zitten met zijn allen in het veld, als onze vriend toch maar eens aan komt schuiven. Gelukkig, hij vind het toch best leuk. Tot  laat zitten we rond onze tentjes te kletsen en drinken wat biertjes, maar als ik (letterlijk) zittend in slaap val, word ik de tent in gestuurd. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0